Dat moeten we hebben. Even een blik over je schouder werpen terwijl je een buizerd met prooi vogelgrafeert, met naast hem een jaloerse raaf, en dan tegen een strak blauwe februarilucht een juveniele zeearend zien langsvliegen!
94. 🚴🏼♂️ Zeearend
95. 🚴🏼♂️ Scholekster
96. 🚴🏼♂️ Bosuil
Buiten de tienkilometercirkel:
Geoorde fuut
Exoten en ontsnapte vogels tellen niet mee in de Groenejaarlijst. Maar die twee sneeuwganzen bij de Kraaijenbergse plassen moest ik toch echt even zien. De kans dat ik daar de befietsbare wilde versie van ga zien is uitermate klein. En zo tussen de kol- en de brandganzen in lijkt het toch nog een beetje echt. De vogels zijn afkomstig uit een Duits introductieproject.
Na tien seconden spoorloos verdwenen. Gelukkig nog net deze prachtige foto's kunnen maken. Nummer 97 op de Groenejaarlijst. Zó’n leuk spechtje, niet groter dan een mus en het perfecte Fietsvogelaarverjaardagscadeau.
Die Noordse kauw, waar ik luid piepend voor remde, telt die mee als aparte soort? Was hij überhaupt wél Noords genoeg om hem zo te mogen noemen? Dilemma’s van een Groenejaarlijster…
Edit: profivogaar J. fluistert me in dat het waarschijnlijk een ’gewone’ kauw is. Niet alleen zijn halsbandje is wit; op zijn kop zitten ook witte veertjes. Dat noemen we ‘afwijkend’.
97. 🚴🏼♂️ Kleine bonte specht
98. 🚴🏼♂️ Havik
99. 🚴🏼♂️ Roodborsttapuit
100. 🚴🏼♂️ Oeverloper
Nét buiten de tienkilometercirkel (we blijven genadeloos streng) grutto en kluut. Per soort precies één exemplaar.
101. 🚴🏼♂️ Grote mantelmeeuw
Geen opmerkingen:
Een reactie posten