zaterdag 31 december 2016

Kerkuil?


Mist. Schemering. Beige verschijning, lange smalle vleugels, dook op een prooi, vloog vervolgens op een twintigtal meter voor me langs, zwierde weer even vlak boven het gras, ging weer zitten en verdween daarna in de mist. Geen buizerd. Geen torenvalk. Geen steenuil. En z'n kop heb ik niet kunnen ontwaren. De velduil is zeldzaam dus ik ga voor de kerkuil. Die jaagt ook in het open veld.

Overstekende ree


Wonderlijke waarneming, zo vanuit de auto. Een beeld dat zich ongetwijfeld gaat vastkoeken in mijn geheugen.

donderdag 29 december 2016

Vogelaarshumor

Elvis

woensdag 28 december 2016

Vogels verrassend vlakbij

Echt een heel leuk, aan te raden vogelboekje voor (beginnende) vogelaars. Van deze (vormgeef?)misser zal de auteur dan dan ook wel balen als een stekker.



















Op visdief.nl staat een uitgebreide recensie.

dinsdag 27 december 2016

Bosuil [2]

Gisteren zag ik op een halve kilometer afstand een wit stipje bovenop een struik dat best wel eens een klapekster geweest zou kunnen zijn. Maar voor hetzelfde geld was het een albinokramsvogel, dus ik heb hem niet geteld. Vandaag kreeg ik de gevederde beul echter goed in beeld en kon ik zelfs een vaag bewijsfotootje maken.
















Daarna ben ik omgereden naar huis via een bosrijke route. In de hoop op een roepende bosuil. En warempel, ik hoorde hem! (Het zal wel helemaal niet zo bijzonder zijn. Maar ik kom doorgaans niet in het bos als het donker is. Veel te bang dat passanten mij een enge man vinden.) Voor een goede geluidsopname moet ik nog eens terugkeren. Langskomende auto's, fietsers, wandelaars met lantaarns en overvliegende kolganzen (!) gooiden roet in het eten. Wordt dus vervolgd.

zondag 25 december 2016

Pech [2]

zaterdag 24 december 2016

Pech [1]

vrijdag 16 december 2016

Frater [3]

Vanmorgen zag ik drie vogelfotografen voetje voor voetje steeds een stukje dichter naar het groepje fraters in de Lentse Waard schuiven. (Ja, ik was er alwéér.) Stiekem aangesloten zag ik de beestjes zó goed dat ik af en toe zelfs hun roze stuitje kon ontwaren. En daar was het me nou allemaal om te doen. Het roze stuitje van de frater. Meer kan een mens niet wensen.

Het voordeel van twitchvogels is dat je gewoon ontspannen met je verrekijker de vogels kunt bestuderen, terwijl de altijd aanwezige fotografen naast je voor de fraaie herinneringsplaatjes zorgen. Dit heb ik gezien! En dit! Dit ook!

donderdag 15 december 2016

Frater [2]


En dan blijken het ook nog niet eens fraters geweest te zijn. Zeker een half uur heb ik achter een groep opvliegerige graspiepers aan zitten jagen!

Gelukkig zag ik toen ik weer naar huis wilde gaan het echte fraterzwermpje langs twee officiële vogelaars vliegen. Compact in een groepje bij elkaar. Heel anders dan de veel losser vliegende piepers. Dat heb ik dan wel weer mooi geleerd. En toch nog achttien nieuwe Gelderse vogels binnen kunnen hengelen dus! 

De beloofde zon bleef vandaag helaas uit. Wat ik een behoorlijk misselijke streek vond.

woensdag 14 december 2016

Frater


Dat vogeltje naast die roodborst in die struik leek wel wat op een frater. Maar een beetje frater is een groepsvogel. Bovendien zag ik de verrekijkende vogelaars in de verte niet verheugd opspringen. Het zal wel een graspieper zijn geweest.

Morgen heb ik meer tijd. Misschien moet ik dan maar een nieuwe poging wagen. Of gewoon lekker naar de Oude Waal fietsen voor die andere, stiekem veel mooiere, religieuze vogel: het nonnetje. (Wel een man graag!)

zondag 11 december 2016

Mooi

Raaf

'Wat een raar geluid maakt die roofvogel daar in de lucht'. Verrekijker erbij. RaafDe zwarte joekel in een boom wat verderop was er misschien ook een. Maar die hield zijn snavel en bleek verdwenen te zijn toen ik zat te kijken hoe de officieel gedetermineerde raaf achter de boomtoppen verdween. Een tijdje terug werd ik door collegavogelaars geattendeerd op één schamel ravenroepje, een kilometer verderop. Dat was mijn eerste raaf. Van top tot teen getopt door deze waarneming!

Geen vrouwtje krooneend op de Kraaijenbergse Plassen. Of misschien viel ze niet genoeg op tussen al die andere vrouwtjeseenden die ook zonodig bruin moeten zijn. Wel heb ik heel mooi een mannetje brilduiker kunnen bekijken, een groene specht zien wegvliegen en mijn eerste Kraaijenbergse Plassen-grote gele kwikstaart waargenomen. En dat allemaal op de verjaardag van wijlen mijn moedertje!

zaterdag 3 december 2016

Uil















Vandaag zag ik eindelijk weer eens een steenuiltje in de Ooijpolder. Mijn grijs-stipje-op-een-dak-alarm functioneert nog prima. 

Ook leuk: twee paartjes grote zaagbek in de Oude Waal. 
En lekker fietsen door de dichte mist.

Vogel-dvd's















Gisteren kreeg ik mooie determinatie-dvd's van een man met een witte baard. Nee, niet Sinterklaas (die laat al jaren niks van zich horen), maar van een vrijgevige collegavogelaar uit de Vogelwerkgroep Nijmegen e.o. Nu weet ik straks, na een paar uur film kijken, werkelijk waar álles over vogels...!

zaterdag 26 november 2016

Vogelquizzen

Een vogelares die ik op jacht naar de middelste zaagbek tegenkwam, meende dat ik al veel wist over vogels. Dat valt te bezien, als je het mij vraagt. Al begint er inmiddels wel een béétje schot in mijn kennis te komen. Ik vertelde haar dat ik o.a. regelmatig vogelquizzen speel om een betere vogelaar te worden. Op de vraag waar ze die kon vinden moest ik haar het antwoord schuldig blijven. Dat wist ik niet uit m'n hoofd. Maar wellicht googelt ze langs mijn blog en dan vindt ze de volgende links: 

Vogelvisie vogelquiz beginner: 15 foto's.
Makkie!

Vogelvisie vogelquiz gevorderd: 15 foto's.
Twaalf, dertien foto's goed lukt me nog wel. 

Vogelvisie vogelquiz geluiden: 15 geluiden.
Eén fout zojuist! Toevalstreffer of voor gevorderden best te doen.

Determinatiequiz: herken de vogels: 10 - 135 foto's.
Voor gevorderden makkelijke quiz.

VWG De Peel vogelquiz: foto's raden tot de dood volgt.
'Hondsmoeilijk' noemde ik deze quiz toen ik begon met vogelen. En veruit de moeilijkste van de hier genoemden. Wel leuk om na verloop van tijd te ontdekken dat je er steeds ietsje beter (minder slecht) in wordt. (En zojuist speelde ik hem per ongeluk beter dan ooit.)
Edit: jammer, blijkbaar is hij verwijderd.

Op de vogel-app Tjilp! Vogelzang uit West-Europa (€ 4,49) vind je ook een leuke quiz. Raad de juiste vogelfoto bij het geluid. Drie levels. Respectievelijk tien, vijfentwintig of vijftig vragen. En, heel leuk, je kunt een eigen op maat gemaakte quiz samenstellen. Voor je het bos in gaat nog even alle bosvogelgeluiden oefenen bijvoorbeeld.

De quizzen geven na herhaaldelijk spelen natuurlijk wel een vertekend beeld van je vogeltalent. Je hebt dan stiekem de foto's uit je hoofd geleerd. Desalniettemin een leuke en leerzame bezigheid.

Mocht je nog een vogelquiz weten die het vermelden waard is, reageer dan s.v.p. in het reactiegevalletje hieronder. Bij voorbaat dank!

Edit: onlangs gevonden vogelquizzen die ik later nog eens moet beoordelen:

BirdID-website / BirdID-app iTunes / BirdID-app Android

Vogelquiz.nl

Middelste zaagbek

Ik dácht dat ik hem gezien had. De middelste zaagbek in de Bisonbaai. Maar thuisgekomen ging ik toch twijfelen of het niet 'gewoon' een vrouwtje grote zaagbek was. Ik heb nog wat verrekijkerfoto's gemaakt maar de zaagbekken zaten te ver weg. Ik geloof tenminste niet dat er iets aan te determineren valt. Nou ja, de mannetjes zijn wel duidelijk. Er schijnt overigens een hulpstukdingetje te bestaan waarmee je betere, of zelfs goede iPhone-foto's door je verrekijker kunt maken. Dus ik moest maar eens naar dat hulpstukdingetje gaan kijken. Voor een 'bewijsfoto' is dat toch wel prettig.
















Groot (mannetjes).
















Groot (vrouwtje).
















Middel (vrouwtje). 
(Inmiddels goedgekeurd op waarneming.nl.)

vrijdag 18 november 2016

Pestvogel




Vier pestvogels bij de Gamma gescoord, had er eigenlijk moeten staan. Ondanks dat het zo'n lelijk woord is.














Eigenlijk had ik ze niet willen gaan twitchen. Want dat is, om met Nico de Haan te spreken, toch een soort dierentuinbezoek. Dat je zomaar je spontane geluksmomentje kan kosten. Maar ja, het was vanmiddag droog, de zon liet zich zelfs af en toe zien en ik moest van mijn hoofd echt héél erg nodig vogelen. Dus op naar Arnhem, waar ze al een week met hun viertjes vertoeven. En ik fietste gelijk met m'n neus in de boter. Op een paar meter afstand, bijna op ooghoogte, zonbeschenen, kon ik ze meteen bij aankomst bekijken. Niet heel erg lang, want ze waren nogal rondvliegerig. 

Een paar minuten nadat ze er vandoor waren vloog het snelste dier ter wereld over. Binnen tien minuten vier nieuwe Gelderse vogels, plús een slechtvalk. Dat noemen wij het betere werk!

De twee uren daarna keerden de pestvogels regelmatig terug naar hun vaste boom bij het parkeerterrein. Die stond vlak naast hun 'provisiekast'. Gevuld met genoeg bessen voor minstens nog een week volle vogelbuikjes. 

Ik maakte weer een hele berg onhandige verrekijkerfoto's met m'n iPhone, waarvan ongeveer zeven procent scherp genoeg bleek te zijn om het onderwerp achteraf te kunnen determineren. Stom eigenlijk om dat te doen terwijl je tussen de telelenzen staat en je een paar uur later de haarscherpe foto's van de fotografen om je heen gewoon online kunt bekijken. Gaat allemaal van je kijktijd af! Kost je je geluksmomentje! Maar dan heb je wel een collageplaatje om te laten zien op je natuurblog. 























Nadat de vogels waren weggevlogen uit de gammaboom fietste ik naar de achterkant van het gevangenisachtige hek dat de parkeerplaats omsloot. Daar aangekomen zag ik een groepje vogelaars driftig mijn richting uit verrekijken. Maar waar ik ook keek, geen pestvogel te zien. Totdat één van de vogelaars met zijn hand omhoog wees. Ze zaten met z’n viertjes récht boven m’n hoofd.

zondag 13 november 2016

Roodkeelduiker





















Nieuwe Gelderse vogel! Er zou ook een topper in de bisonbaai zitten (de eend, niet de Joling, Gordon of Froger). Maar die is voor mij vrijwel onmogelijk te determineren. Dat beestje lijkt namelijk als twee druppels water op de kuifeend. En daar zwommen er tientallen van rond. Dus die bewaren we voor later, als we groot zijn.

dinsdag 8 november 2016

Twietjes


Langzaamaan begin ik al spijt te krijgen. (Maar ik had sowieso geen tijd.)



Je had er bij moeten zijn.

vrijdag 4 november 2016

Kuifaalscholver [3]

Voor het eerst in honderd jaar een kuifaalscholver in Gelderland en alle fotografen proberen hem van zo dichtbij mogelijk te fotograferen. Ik wil er juist een waalbruggetje bij!


















Nou vooruit, ook wat foto's van dichterbij. Omdat mijn nieuwe oude iPhone een stuk betere verrekijkerfoto's maakt dan mijn oude oude iPhone.


























Van de laatste foto vind ik het water een prachtig verfpatroon hebben. (Verder zal ik er geen gouden camera mee winnen.)

donderdag 3 november 2016

Rode kardinaal

















Blijk ik stiekem op één dag na precies twintig jaar geleden al eens onbewust gevogeld te hebben. In het Central Park in New York nog wel. Het stikte daar van de grijze eekhoorns. Maar ik kwam er ook een prachtig rode vogel tegen en maakte er zelfs een foto van. Een rode kardinaal is het volgens mij. Die ga ik mooi eens aan mijn levenslijst toevoegen! En dan sta ik op honderddrieëntachtig vogels. Waarvan honderdtweeëntachtig befietsbaar, en één dus te vliegen.


maandag 31 oktober 2016

Verschil aalscholver en kuifaalscholver

Het verschil tussen een aalscholver en een kuifaalscholver is op de foto's van de volgende pagina's mooi te zien:

John Coveney flickr 

Celia Bartlett Photography 

De aalscholver heeft twee staartveren meer dan de kuifaalscholver. Ook héél handig om te weten...!

Raaf, Rode wouw, Zwarte zee-eend, Bosuil, Kuifaalscholver


Een paar uurtjes trektellen op het Maldens Vlak levert me, behalve een ontspannen gevoel van al die ruimte om me heen en een lekker zonnetje op m'n hoofd, eindelijk mijn eerste raaf op. Nou ja, ik word door de collegatrektellers attent gemaakt op een ravenroepje een kilometer verderop. Desalniettemin een heuse waarneming. En m'n eerste 'lifer' van dit weekend.
















Doorfietsen naar de Kraaijenbergse plassen. In de hoop de grote zee-eend wat beter te kunnen bekijken dan een paar dagen terug. Ik heb geluk. Een tweetal vogelaars staat al te kijken naar het beestje dat op een honderdtal meter van de oever vandaan zwemt. De vogelaars blijken bekenden te zijn en één verwijst me naar een eveneens zeldzame zwarte zee-eend op een plas verderop. 

Vogelaar L. en zijn vrouw weten me de eend aldaar aan te wijzen. Zelf had ik hem nooit gevonden tussen al het gevogelte op het water. De eend blijkt ook nog eens bruin te zijn. Een vrouwtjeseend zal eens niét moeilijk doen! Wat later laat vogelaar J., die me op deze zeevogel attendeerde, me de jongedame door zijn telescoop bekijken. Lifer nummer twee!

Naar huis fietsen, eten, doorfietsen naar de Duivelsberg voor een nacht-van-de-nacht-wandelingGoede kans op een nieuwe Gelderse vogel: de bosuil. 

Het wordt een verschrikking. De opkomst is enorm. De wandelaars worden verdeeld in groepen van vijftien man. Kinderen in de kindergroep. Voor en achter de groep een excursieleider. Bedoeling van de wandeling: langzaam schuifelen door het bos, geen schijnwerpers en genieten van de nachtelijke stilte. Top! De realiteit is anders. Ik zit in een groep van vier-en-twintig man, met minstens zeven zenuwachtig piepende kinderen, die om de haverklap hun schijnwerper aandoen. Vóór mij een vader (met stadionverlichting op zijn pet) die onafgebroken praat tegen zijn aan hem hangende zoontje en dochter. En vice versa. Als ik me terugtrek naar het eind van de groep, in de hoop op wat meer stilte, moet ik het geflikflooi en gegiechel aanhoren van de tweede excursieleider. Die had het een goed idee gevonden om zijn vriendinnetje mee te nemen. Geïrriteerd loop ik de helft van de tocht met de vingers in mijn oren. En met zaklampverblinde ogen. Stiekem hopend op een welgeplaatste boomstronk voor de voeten van de irritantste deelnemers. 

Oké, ik geef toe; ik ben oud en zuur. En ik kom te weinig onder 'normale' mensen. Tussen al het gekir en geklessebes toch nog de bosuil mooi horen roepen. Derde lifer van de dag.















De volgende ochtend weer vroeg uit de veren voor een trektel-excursie bij de Bruuk. Het lichaam werkt nog net mee. Mooi begin: roepend witgatje en vier appelvinken in de top van een boom. Vanaf de heuvel waar we op staan bijna op ooghoogte te bekijken. Tien minuten later: laagvliegende rode wouw! Vierde lifer dit weekend! De uren daarna vliegt er nog leuk spul over als sijsjes, putters, watersnippen, koperwieken, verschillende merken ganzen en zeventienhonderdachtenzestig kramsvogels.
Na afloop maak ik een korte wandeling en pik ik nog mijn Bruuk-ijsvogeltje mee.

Thuis. Vier lifers in één weekend! Uitrusten nu.


Althans, dat dácht ik. Een waarneming.nl-alert doet mij anders beslissen.


Honderd jaar geleden werd de eerste gedocumenteerde kuifaalscholver in onze provincie 'verzameld'. Lees: uit een boom geschoten en opgezet. Hij foerageert nu in een museum in Twente. De tweede zit op dít moment achter de Escape-boot aan de waalkade. Op acht minuten fietsafstand. Voor mij is de vogel nauwelijks te onderscheiden van een gewone aalscholver. Maar ja, heel zeldzaam hè? Dan moet je hem zien.
















Ik moet nog even goed kijken voor ik hem daadwerkelijk zie. Het beestje is helemaal niet schuw. De omroepgeluiden van een of ander fietsevenement, vuurwerklawaai en een op een meter afstand van hem langsvarende boot laten hem compleet koud. 



















Van een echtpaar met een grote zwarte hond is hij echter niet gediend. Met een krachtige sprong verdwijnt hij onder water. 'Jongeman, wat zie je?' hoor ik de man roepen terwijl ik driftig sta te verrekijken. Maar ik ben al zevenenveertig dus ik houd me Oost-Indisch doof. Dat zal ze leren! Met hun stomme hond. Als je aan mijn kuifaalscholver komt dan kom je aan mij! 
















Uiteindelijk verdwijnt de zeevogel achter een van de pilaren van de Waalbrug. (Op het moment van schrijven, een dag later, is hij weer teruggekeerd naar zijn oude stek.)

Vijf lifers in een weekend! Dat heb ik niet meer meegemaakt sinds ik drie weken vogelde. Gelukkig zijn er nog zat nieuwe Gelderse vogels over. Op naar de hopsteltkluut en pestvogel!