woensdag 3 januari 2018

2017: de zeldzame vogels

Eigenlijk ben ik niet zo'n terugblikker. Maar in het geval van mijn vogelwaarnemingen vind ik het wel leuk. Ik beperk me tot de befietsbare roodbeletterde tot vet roodbeletterde vogels. Zeldzaam in mijn Nijmeegse omgeving dus. En soms zelfs zeldzaam in Nederland. Later wellicht nog een bericht met de mooiste 2017-foto’s. Want vaak geldt: hoe zeldzamer de vogel, hoe onscherper de foto. Gelukkig geldt dit niet áltijd. De links leiden naar het verhaal(tje) achter de foto. 




Het jaar werd geopend met een knaller van een vogel: oehoe! Zat in de privétuin van een Nijmeegs echtpaar. Mocht eenmalig bekeken worden door de plaatselijke vogelaars. Is inmiddels helaas alweer lang en breed verdwenen.



Na de oehoe ging ik naar de ik de Ooijpolder en fietste ik zomaar tegen mijn eerste
 roodhalsgans aan! Deze (betere) foto van een andere roodhals is later dit jaar genomen bij de Kraaijenbergse Plassen.




Zoekplaatje. Dit is toch echt mijn eerste (Noord-Brabantse) roerdomp





Eén van de acht officieel vastgestelde Siberische braamsluipers in Nederland. In Nijmegen-Heijendaal. Niet voor niets daar door een vogelaar ontdekt; hij zat in de tuin van het Sovon-gebouw!




Deze roodhalsfuut heb ik zo slecht kunnen bekijken dat ik geloof ik niet eens zeker wist of ik hem wel daadwerkelijk aan het fotograferen was...






Nog al zo'n vogel die ont-zet-tend ver weg zat. Een ijseend in de Oude Waal.





Het lijkt wel alsof die watervogels mij niet moeten!
Grote zee-eend in een Kraaijenbergse plas.




Vrouwtje beflijster in de Groenlanden, Ooijpolder.




Zilverplevier. Twee keer zelfontdekt bij de Kraaijenbergse Plassen.




DrieteenstrandloperKraaijenbergse Plassen.




Bij mijn eerste dwergmeeuw bleek de reserve-accu van mijn fotocamera leeg te zijn. Baalmomentje, vooral omdat ik even later op mijn eerste geoorde fuut (in zomerkleed!) werd geattendeerd. Bij een dwergmeeuwwaarneming twee maanden later zat-ie weer heel ver weg. Maar wel mooi in de bloemetjes. Kraaijenbergse Plassen.







Inmiddels heb ik de geoorde fuut al een paar keer kunnen bekijken. Eén keer zaten er zelfs vijftien stuks in het Grote Grindgat bij Weurt.




Europese kanarie. Zat in een Maldens volkstuintje. Was zo vriendelijk om één keer heel aardig te poseren. 

























Kuifduiker in het Reindersmeer.





Mijn stoerste, zeldzaamste zelfontdekking van het jaar. (Of er moet er hieronder nog eentje komen.) De roodkeelpieperKraaijenbergse Plassen.




Een keiharde wensvogel was deze steltkluut. En hij stelde qua schoonheid niet teleur! Dit paartje vertoefde enige tijd in Park Lingezegen.




Bij de Kraaijenbergse Plassen zat een grote karekiet in een heel klein stukje riet. Die heb ik alleen maar heel hard kunnen horen zingen. Bij Park Lingezegen zaten er twee die zich zo nu en dan ook goed lieten bekijken.




Eveneens in Park Lingezegen: bontbekpleviertjes.




Aan de overkant van de straat: tweeling Noordse kwikstaart.




Als deze foto toch eens scherp was geweest... De buitenste vogels zijn kleine strandlopersOude Waal.




Raaf. (Het is er maar een hoor.) Heumensoord.




Prachtig mannetje eider in de Waal.





Flamingo's in de Ooijpolder. Met een beetje... héél veel geluk kun je die daar zomaar in het wild tegenkomen.




Een paartje buidelmees in hun buidelnest. Buitengewoon prettige zelfontdekking in het werkgebied van de vogelwerkgroep Arnhem e.o.





Het was even zoeken tussen de tientallen kokmeeuwen. Uiteindelijk kon ik de Lentse zwartkopmeeuw ertussenuit vissen.




Kleine zilverreigers, Ooijpolder.




Als ik een half uurtje eerder van huis was gegaan had ik ze zelfontdekt. Nu werd het echter een twitch. Maar wát voor twitch! Zes jonge zwarte ooievaars in de Oude Waal. Heel goed te bekijken.




Minder goed te bekijken maar leuk voor de jaarlijst; een overvliegende purperreiger.




Een draaihals in de hand telt dan weer niet mee voor de jaarlijst. Gelukkig heb ik hem ook horen roepen. In Nationaal park Maasduinen. En dan telt-ie weer wel. Ja, ja, vogelen heeft zo zijn waarneemregeltjes..




De zeearend wil zich maar niet aan mij laten zien. Met de visarend heb ik meer succes. Drie keer mocht ik hem dit jaar aanschouwen.




Een krombekstrandloper in de Oude Waal.




Met deze rode wouw was ik denk ik wel het blijst dit jaar. Hij werd me ook zó onverwacht in de schoot geworpen door excursieleider L. Bij de Liendense waard vloog-ie rond.




Vlak na de rode wouw werd ik geattendeerd op een rosse grutto in de Loonse Waard. Deze lifer pikten we natuurlijk gelijk even mee.



Weer zo'n steltlopertje waarvan ik ter plekke niet wist wat ik nu eigenlijk aan het fotograferen was. Ter verdediging voer ik het wel heel beroerde licht aan. Het is een kanoet in Park Lingezegen.




Hij vloog helaas de verkeerde kant op. Desondanks weer spectaculair om een heuse velduil te zien opvliegen. Heumensoord.




Onlangs kwam ik weer een vogelaar tegen die de status van deze dwerggans in Middelaar betwistte. Kon nooit een wilde vogel zijn. Een 'escape' was het!








Al zolang ik vogel — drieënhalf à vier jaar — hoopte ik een keer een baardmannetje te mogen zien. In 2017 kwam het er eindelijk van. Op verschillende plekken. Een keer zelfs in een groep van eenentwintig vogels.




Trektellen kan je mooie vogelwaarnemingen opleveren. Zoals dit mannetje blauwe kiekendief. Gezien op het Maldens Vlak.




Een trouwe jaarlijkse gast in de Ooijpolder: de klapekster.




Als je als zeldzaam vogeltje een dagje vertoeft in een straat waar zich twee vogelaars bevinden, dan heb je heel goede kans opgemerkt te worden. Bladkoning, Nijmegen, Indische buurt.




Niet alle watervogels waren mij en mijn fotocamera onwelwillend gezind. Dit vrouwtje middelste zaagbek liet zich even prachtig bekijken. Mookerplas.





En deze ijsduiker in zomerkleed liet zich hélemaal prima, uitstekend en fantastisch bekijken. Giesbeek.




Oké, het is een exoot. Maar wel een zeldzame, zelfontdekte exoot. Door niet heel veel vogelaars gezien omdat het flink regende in Park Lingezegen. Heilige ibis.





Eens in de zoveel jaar is er een invasie van Grote barmsijzen. Ik heb ze dan ook al verschillende keren gezien. In tegenstelling tot fotografen met meer geluk — prachtige close-up-foto's — wel steeds óf heel ver weg, of net opvliegend of met slecht licht heel hoog in de boom. (Of met een stuk prikkeldraad voor hun neus.)




De kleine barmsijs is bijna niet van zijn grote broer te onderscheiden. Als je hem niet goed (en scherp) in beeld hebt. De vogel hierboven is op het moment van schrijven dan ook nog steeds niet goedgekeurd op waarneming.nl. Maar wel door een forum-admin.




Mijn een na laatste zeldzame, zeer befietsbare vogel van 2017. Zwartbuikwaterspreeuw. Hartstikke geinig beestje. Meest gefotografeerd werkgebiedvogeltje van het afgelopen jaar. Al was het maar door mij. Op deze foto is-ie wat verlegen.





Getipt door de met zijn auto voorbijrijdende powervogelaar P. Drie kraanvogels in een weiland, een eindje verderop in de straat waar ik juist fietste. Bij de Kraaijenbergse Plassen. Onzichtbaar ver weg als een andere vogelaar ze er niet had zien landen. Een wel heel fraaie laatste zeldzame vogelwaarneming van het jaar. Met dank aan de nare jager en zijn hond die de vogels deed opvliegen tijdens zijn dagelijkse ganzenverjaagronde. Waardoor ik ze beter dan ooit heb kunnen bekijken.

Ik heb me voorgenomen om me komend jaar wat minder met jaarlijsten en vogels twitchen bezig te houden. Maar ik geloof er nu al niks van...

Oei! Vergeet ik bijna een van de leukste vogelmomenten van dit jaar omdat ik geen foto van het beestje heb. Wel een filmpje. De vrijlating van de Beleef de lente-koekoek.


BewarenBewaren

2 opmerkingen: