Door met de Groenejaarlijst. Alle vogelsoorten die ik binnen een straal van tien kilometer rond mijn huis al wandelende of al fietsende heb waargenomen.
154. 🚴🏼 Fluiter
155. 🚴🏼 Bosruiter (foto)
156. 🚴🏼 Bosrietzanger
Zowel de bosruiter als de bosrietzanger vind je niét in het bos...
Vorige maand verwachtte ik al voor de eerste keer de smaragdlibel te kunnen vinden. Op 5 mei vlogen ze me om de oren. Lees: vond ik er een viertal.
Voor het groentje heb ik nu ook na járen zoeken de juiste opspoormanier gevonden. Juiste tijd van het jaar, juiste weer (zon, geen wind), zoeken naar vliegensvlugge bruine (!) fladderaartjes. Pas als ze landen tonen ze hun mooie groene camouflagekleur.
Op het moment van schrijven van dit gedeelte van dit bericht (13 mei) heb ik toch alweer achttien befietsbare vlindersoorten bij elkaar weten te sprokkelen. Waaronder eindelijk ook weer eens een landkaartje. In voorjaarskleed. Ik ben benieuwd of ik hem ook nog in zomerkleed te pakken krijg. Dan is-ie een stuk zwarter.
Dát moeten we hebben. De ene gele schoonheid zien overvliegen (slechts vijf seconden, maar voor wielewalen tellen seconden als geluksminuten), terwijl even eerder de andere gele schoonheid door een soortgenoot tegen de grond wordt aangevallen. Waardoor ik de zeldzame plasrombout (lifer!) goed heb kunnen bekijken.
En dan ook nog, ondanks de ingestelde kop-omlaag-libellendag, op precies het juiste moment omhoog kijken en een buizerd en twee wespendieven zien overvliegen. (Op de collage alleen de wespendief.)
Als je in de lente op tijd met libellenkijken begint dan kun je zomaar een niet uitgekleurde grote keizerslibel tegenkomen.
157. 🚴🏼 kwak
Een 2
Een dwergstern en een kwartelkoning heb ik laten schieten wegens geen puf, tijd en/of zin om drie kwartier te fietsen. Een kwak op twaalf minuten moest ik natuurlijk wel even bij zijn kladden grijpen. Met moeite, want hij zat wel op zeer grote afstand van mij vandaan.
Voor een betere blik op dit leuke reigertje een kwakfoto van drie jaar geleden. Drie jaar alweer...?!
Lange draden tot aan de grond, met fruitige buideltjes rups. Een mevrouw die ervan griezelde kon het toch niet laten onder de met rupsenweb bedekte boom door te lopen. De rupsen verpoppen later volgens Waarneming beeldherkenning tot kardinaalsmutsstippelmot.
Zo maak je ook nog eens kennis met een vijand van de waterjuffer (azuur of variabele); de rietkruisspin.
Had ik nu enorme pech of geweldig veel geluk?
Door een stommiteit op de totaal verkeerde plek twee uur door de brandnetels banjeren, op zoek naar de zeer zeldzame bosbeekjuffer, zou je enorme pech kunnen noemen. Maar had ik de juffer ook zo snel en prachtig voor de lens gehad als ik wel in één keer naar de juiste plek was gereden? Door eerder gemaakte verre-afstandfoto’s zou je denken van niet. Bovendien liet hij zich na deze kort maar krachtige ontmoeting niet meer zien. Ik houd het dus maar bij enorm veel geluk. Nummer 41 op de libellenlevenslijst alweer. Door dat lichte boomstammetje achter hem lijkt hij wel speciaal voor mij in de schijnwerpers te zijn gezet.
De eerste 2022-koraaljuffer van het werkgebied. De borstelroofvlieg was er ook heel blij mee.
Na een uur was deze grotekeizerlibellarve nog geen millimeter verder uitgekropen. Een dag later hing hij er zelfs nog precies hetzelfde bij. Letterlijk in het harnas gestorven.
Het gaat lekker met de libellen. Ik sta op nummer twee in de jaarlijst. Jahoepie, zeg ik dan. Soms werkt een libel, of in dit geval een waterjuffer, ook goed mee aan een leuk plaatje. Blauwe scheenbeenjuffer. Let op de verdikte schenen van dit bleke beestje.
Soms zijn ze juist helemaal niet gediend van de libellenpaparazzi en moet je het met een heel schamel bewijsplaatje doen. Gelukkig is de zeldzame zuidelijke keizerlibel door zijn lichtblauwe band herkenbaar uit duizenden. Oké, de zadellibel heeft ook zo’n band maar die is wel héél erg zeldzaam.
Een zestal ook al zeldzame bruine korenbouten. Die soms grijsblauw zijn om beginnende libelliefhebbers te pesten.
Deze plaatjes zijn speciaal geplaatst voor bruine-korenbout-kama-sutra-liefhebbers.
Een schrale groene jaarlijst vogeloogst, deze maand. En de enige zekere vogel voor juni wordt de nachtzwaluw. Maar hopelijk vliegt er nog wel meer moois de tienkilometercirkel binnen. Als ik buiten die cirkel meetel dan zit ik op 166 bewandelde en/of befietste 2022-vogels.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten