Vogelaarsnederlaag. Een grote groep toendrarietganzen schiet de lucht in als ik aan kom fietsen. Terwijl ik me toch op grote afstand bevind en ze nog maar nauwelijks had opgemerkt. Gelukkig blijven de kleine zwanen gewoon op hun plek. Had ik niet voor niets anderhalf uur gefietst en me tien minuten eerder kletsnat laten regenen. Ik stop voorzichtig en kijk door mijn verrekijker hoe ze reageren.
Tien gestrekte nekken. Geen plotselinge bewegingen maken dus, en niet dichterbij proberen te komen. Na een tijdje lijken ze aan me gewend te zijn en grazen ze rustig verder. Ik laat mijn fiets staan en schuif stiekem nog wat meters naar ze toe voor wat bewijsplaatjes. Weer gaan er nekken omhoog. Ik besluit geen risico meer te nemen en probeer niet nog dichterbij te komen. Dat dichterbij is sowieso relatief want zonder telelens zijn de zwanen nog steeds kleine, witte vlekjes:
Na de nodige foto's geschoten te hebben van deze nieuwe Gelder... Braban... werkgebiedvogels, loop ik heel rustig terug naar mijn fiets. Opgelucht dat ik deze jongens niet ook heb verjaagd. Ik gooi voorzichtig mijn been over het zadel en werp nog een laatste blik hun richting uit. Om ze met z’n tienen tegelijk de lucht in te zien gaan...
Vogelaarsnederlaag 2. Al valt natuurlijk niet helemaal uit te sluiten dat iets anders ze deed besluiten er vandoor te gaan...
Edit 20-12-17: Inmidddels zijn ze, vermeerderd met zeven, weer op dezelfde plek teruggekeerd.
Eerder op deze kleinezwanentwitchdag fotografeerde ik nog wat vrij gewone wintergasteenden:
Dit vrouwtje brilduiker maakte haar naam goed waar. Onafgebroken dook ze onder water. Om vervolgens weer op een verrassende plek op te duiken. Mij nauwelijks de kans gevend om mijn lens scherp te stellen. Dit was nog de beste van de om die reden wat tegenvallende brilduikerfoto’s.
Dit mannetje tafeleend was wat vriendelijker voor me en zwom rustig voor me langs. Een verrukkelijk gekleurde gijbaankop heeft deze vogel.
Mannetje krakeend. Poseerde ook heel mooi voor me. Prachtig subtiele motiefjes in zijn verenpak. Echt een smaakvol eendje.
Deze pijlstaart zat een heel stuk verderop. Voor hem zwemt een vrouwtje krakeend.
Volgende blog: de staartloosmees.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten