's Morgens vroeg op pad voor een bezoek aan een grote oeverzwaluwkolonie. In de hoop wat leuke foto's te schieten. Dit ook al niet al te scherpe plaatje is de beste uit zo'n 150 bruine vlekken...
Zo'n distelvlinder heeft best een lange tong.
Meestal zitten ze met hun snavel in het water naar snelle snacks te zoeken. Nu waren ze lekker aan het vlooien. Of hoe heet dat bij vogels. Ideale fotomodellen. (Maar daardoor misschien ook wel weer een beetje saai.) Lepelaars.
Machtig mooie balletdansers zijn het, die visdiefjes.
Ik kon hun jongen nog net ongeringd op hun eilandje bekijken.
Want ik werd afgelost door een groepje vogelringers. Ik geloof dat ze ter plekke ook nog een baby'tje hebben gevonden en geringd. (Maar misschien hadden ze het zelf meegenomen.)
Het blauwe-reigernest, dat ik nu een paar keer bezocht heb, was op één reiger na alweer verlaten. Aan een tweede leg doen ze niet. Dus dit exemplaar is niet, zoals ik dacht, nieuwe eieren aan het bestuderen.
Ik kon ze verrassend makkelijk, van meerdere kanten benaderen. Maar als de zon recht boven ze staat te knetteren dan krijg je hun mooie rode keeltjes onmogelijk op de foto. Boerenzwaluwen.
De vermaledijde buxusmot. Vreet al onze buxusplanten kapot. Maar ja, we hebben hem zelf hier ingevoerd. Op dit moment is-ie een plaag. Maar na verloop van tijd zal deze exotische indringer natuurlijke vijanden krijgen. En krimpt zijn aantal weer. Er vanaf komen doen we niet meer. Nou ja, het is een mooi motje.
Dit is natuurlijk de vierlijneendagsvlieg. Dat hoef ik jullie niet te vertellen...
(Iemand moet hoognodig zijn ramen wassen.)
Op acht van de zesendertig zwarte-sternvlotjes heb ik jongen geteld. (Op 11 juni.) Zie de zwarte stipjes op het kaartje. De aantallen kunnen in werkelijkheid groter zijn. De jongen zijn heel goed gecamoufleerd en zitten soms onzichtbaar in het groen.
Bij de BDL-zwarte-stern nog steeds geen jongen. Pa en ma broeden afwisselend en rommelen van tijd tot tijd wat in het nest.
Het verbaasde me hoe lang de jongen soms alleen worden gelaten. Deze twee moesten zich zeker tien minuten lang gedeisd houden.
Koloniebroeders kunnen zich de vrijheid permitteren om hun jongen zo lang alleen te laten. Deze geniepige blauwe reiger kon nog aardig dichtbij komen. Maar werd uiteindelijk moeiteloos door de sterns verjaagd.
Binnenkort ga ik me natuurlijk weer buitengewoon verbazen over hoe snel die kleine pluizebollen groot worden.
"In, spin, de bocht gaat in..."
Ze zijn nú al bezig met hun eerste vliegoefeningen!
Bovenstaande schermafbeeldingen komen uit dit onstabiele filmpje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten