Indische gans

Een zonnige dag vandaag, dus er moet gevogeld worden. Ik doe de voordeur achter me dicht, kijk omhoog naar de lucht, en zie gelijk twee buizerds rondcirkelen. Midden in de stad! Een buizerdwaarnemingsnelheidsrecord van heb ik jou daar!

Ik fiets naar het Wylerbergmeer. Daar ben ik al een tijdje niet meer geweest, en ik heb behoefte aan een ijsvogel. Het geluk is met me; ik zie hem een paar keer voorbijflitsen. Waarvan één keer met z'n tweetjes.

Dat zul je altijd zien. Tíjdenlang hoop je op een sijsjeswaarneming, twee dagen eerder zie je ze voor het eerst en nu vliegen ze je bijna letterlijk om de oren. Vijftien stuks! Ruw geteld. (Het kan natuurlijk best dat ik deze soort al eens eerder heb gezien, maar dat ik ze nu pas correct weet te determineren.)

Onverwacht weer een nieuwe Gelderse vogel ontdekt. (Nou ja, hij was eerder al op waarneming.nl gemeld, dus ik wist dat-ie in de buurt kon zijn.) De Indische gans. Niet zo héél veel Gelders aan deze allochtoon. Maar wel een heel mooie verschijning tussen zijn grauwe familieleden. (Niet alleen grauw, maar ook kol. En zeer waarschijnlijk zaten er ook nog niet door mij gedetermineerde toendrarietganzen tussen.)

Driemaal werd ik vandaag door belangstellenden aangesproken. Een mevrouw met een hond die mij vertelde waar ze wel eens ijsvogels zag (wist ik natuurlijk allang), een rarige meneer op de fiets, met een rotweiller, die mij een jaar geleden ook al eens had aangesproken en in de veronderstelling was met een enorme natuurkenner te maken te hebben, en een vriendelijke jongeman, met een verlegen androgyn vriendje, die mij naar een vuurgoudhaantje zag verrekijken. Je ziet steeds vaker vogelaars op tv; een beetje rare maar vriendelijke mensen met een baard, die je gerust kunt benaderen. Daar zal al die aanspraak wel aan liggen. Of ze zagen gewoon dat ik heel leuk ben. Dat kan natuurlijk ook.

Verder leuks zonder vleugels: drie reetjes en een konijn.

Mars' waarnemingen van vandaag.