Ik durf het haast niet te zeggen, maar net zoals bij de bonte spechten de zeldzame middelste eigenlijk lang niet zo mooi is als de ordinaire grote bonte specht, is de topper ook minder mooi dan de op hem gelijkende kuifeend. Die laatste zit strakker in z'n pak, is wat krachtiger vormgegeven en heeft natuurlijk een olijke kuif.
Desondanks heb ik fijn van deze jongens en meisjes genoten, terwijl ik bijkans struikelde over de collegavogelaars. Die ik steeds beter begin te leren kennen. In de zin van dat ik hun namen inmiddels kan onthouden.
Op het moment dat ik besloten had om de toppers met een bezoekje te vereren, ontving ik een app-alert dat er ook nog een zeer zeldzame ijseend en een twaalftal manderijneenden waren gesignaleerd. Van de Chinezen zag ik er drie, en niet ver ervandaan zat een parkeend die zich als ijseend vermomd bleek te hebben...
Wat verderop, op weg naar huis, kwam ik nog een klein grijzig eendje tegen, met een bruine kop en een wit horizontaal streepje op z'n vleugel. Geen idee wat het was maar thuisgekomen heb ik er een vrouwtje brilduiker van gemaakt. En dat zou best wel eens helemaal correct kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten