maandag 6 november 2017

Zomerse ijsduiker





Voel jij je niet een beetje stom dat we hier allemaal dezelfde ijsduikerfoto zitten te maken?
Dat moet je natuurlijk niet aan een medevogelgraaf vragen. Ik voelde me wel een beetje stom. 
Ook omdat ik m’n 'maximaal één uur fietsen voor een vogel'-regel flink had overtreden. Door me op de fiets naar Giesbeek te begeven. Tweeëndertig kilometer. En dan tel ik de onnozele omrijdkilometers niet mee. Ook wel weer stoer natuurlijk, voor een oude man als ik. 

Tientallen vogelaars en fotografen komen al een ruim een week naar de plas. (Die laatste herkenbaar aan het ontbreken van een verrekijker om hun nek en het schaamteloos vlak voor je fotografeerneus neerploffen als het onderwerp plotseling voorbijzwemt.) Een prachtig onderwerp overigens. Een ijsduiker in zomerkleed zie je in Nederland zelden of nooit. Een beetje vogel heeft zich allang een saaiig winterkleed aangemeten. 

Toch vond ik het moeilijk met al dat rumoer om me heen om rustig van de schoonheid van het beestje te genieten. Dus ik stortte me maar op het reportagefotograferen. Zodat ik eventueel ook lachend 'ik hoor hier niet bij hoor!’ zou kunnen antwoorden aan verbaasde voorbijgangers.

Intussen kon ik wel met mijn kleine compactcameraatje tussen alle megatoeters (ik voelde me alsof ik stond te douchen na een voetbalwedstrijd) een paar aardige foto’s van de ijsduiker maken.
Het weer was prachtig, de zon scheen in m’n rug en de ijsduiker was duidelijk totaal onbekend met het roofdier mens. Hij zwom relaxed foeragerend rondjes in een klein gedeelte van de plas en kwam na een duik soms op slechts een paar meter afstand van ons vandaan weer boven water. Totaal onschuw. Al bij al geen spijt gehad van dit hele 'avontuur’.




Rhederlaag, Giesbeek. Je zou bijna spreken van...




... een vogelaartsunami.









Soms zwom hij op flinke afstand.



Een moment later dook hij vlak voor je neus op.


Ook al kon dat wel een tijdje duren. Zo'n ijsduiker moet enorme longen hebben!




Een volop genietende vogelaar in de zon, met op de voorgrond de ijsduiker. Da's een mooi eindplaatje voor dit bericht. (En nu maar hopen dat die man zich die dag niet ziek heeft gemeld bij zijn baas.)

Edit. Een nagekomen foto van vogelgraaf J. 
De Duitser achter mij is wel héél blij dat hij de ijsduiker ziet...










2 opmerkingen:

  1. Hoi Mars,
    Ondanks de vele perfect scherpe dezelfde IJsduiker foto's geef ik toch de voorkeur aan jou rapportages. Zelfs zonder de onscherpe en verre stipjes zijn jou woorden leerzaam en vermakelijk. Maar fotografisch maak je ook grootte stappen. De compacte IJsduiker foto's kunnen de strijd met de superkanon IJsduiker foto's met gemak aan. En op het rapportagevlak win je het met gemak. Op deze wat minder vogelspottende winderige regenachtige zondag worden dit soort rapportages door mij zeer gewaardeerd.
    Groeten, Ronald

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Dank je, Ronald.

    Vanmiddag toch nog nét lang genoeg droog weer om een paar brilduikers, die véél te ver weg zaten, te kunnen fotograferen.

    Groet, Mars

    BeantwoordenVerwijderen