zaterdag 24 september 2016

Toendrarietgans

Maldens Vlak. Trektellen. Leek me niks voor mij. Urenlang op dezelfde plek staan/zitten. Kouwe voeten krijgen. Rugpijn krijgen. Toeslaan van dodelijke verveling. Dat viel al bij al redelijk mee. Dankzij het heerlijke broeikaseffect werden de voeten niet steenkoud en kon ik samen met een tien/vijftiental leden van de vogelwerkgroep in het zonnetje genieten van overvliegende, piepende zwarte stipjes. Gras- en boompiepers, vinken, witte kwikstaarten, boerenzwaluwen, boomleeuweriken en de eerste binnenkomende sijsjes. Achter op het veld zochten grote lijsters hun vertier. Een grote zilverreiger kwam op deze plek voor mij totaal onverwacht overvliegen en in het bos achter ons gaf een kuifmees een privéconcert. Heel in de verte zagen we een boomvalk achter een zangvogeltje aanjagen en een bruine kiekendief gaf ons ruimschoots de gelegenheid om zijn silhouet en vliegbewegingen te laten bestuderen. Half oktober schijnt het echt vogelspits te zijn en moet ik toch nog maar eens een keer terugkeren in de hoop op hónderden overvliegende gevleugelde vrienden.

Na het trektellen fietste ik nog even langs de platgemaaide Bruuk. Geen graszanger, geen levendbarende hagedissen, wel een roofvogel die ik als bruine kiekendief meende te kunnen determineren. En een ijsvogeltje.

Via de Bruuk richting de Erlecomse waard (twee ijsvogeltjes onderweg), alwaar een collegavogelaar mij m’n eerste rietganzen kon aanwijzen. Toendrarietganzen, als ik waarneming.nl mag geloven. Nieuwe Gelderse vogel! Tussen de honderden aanwezige ganzen (grauw, kol, nijl, brand) zou ook nog een zeldzame kleine rietgans moeten zitten. Maar die wisten we er niet uit te vissen.

Bij het Hollands-Duits gemaal nam ik mijn vierde ijsvogeltje van de dag waar. Wat mij op het idee bracht om een keer een dagje uit te trekken waarop ik zoveel mogelijk ijsvogels bij elkaar probeer te sprokkelen. Gewoon, voor de lol.

We zullen zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten