Vandaag stuurde ik nog een foto om te kijken of het een toevalstreffer was of dat ik daadwerkelijk óók al heel goed kan vogelfotograferen. Niet geplaatst...* Nou ja, het was ook wel een heel gewaagde compositie. Zullen we maar zeggen. Morgen misschien toch maar eens die roodborsttapuit proberen. Of zal ik voor de witte kwikstaart gaan?
Maar hier hadden we de camera voor gekocht. Om een meeuw op zestig meter afstand te kunnen determineren. Nu kon ik dat helemaal niet, maar de waarneming.nl-beheerder maakte er zomaar een pontische meeuw van. Dus nu heb ik een foto van een zeldzame vogel die ik zelf niet herken. Achteraf gezien misschien toch niet zo zinvol.
In dit geval was een foto maken wel zinvol. In de verte herkende ik dit vogeltje niet. Zelfs niet met verrekijker. Met zoomlens kon ik er echter eenvoudig een kneu van maken.
Ik zie vaag iets geelachtige in een boom verderop aan de weg. En ik hoor een roepje dat ik niet herken. Het zal toch niet een geelgors zijn? Die ben ik in dit gebied zelden of nooit tegengekomen. Ik grijp m’n fotocamera uit de fietstas, richt hem op het vogeltje, sta op het punt om af te drukken en… met een snoekduik landt er een andere vogel in de boom en schiet mijn vermoedelijke geelgors ervandoor. Balen! Dan maar een foto maken van dat vogeltje. Ik druk af en als ik inzoom op m’n digitale schermpje: nog een geelgors!
Je moet dat vriendelijke knalgele gezichtje eigenlijk in het echt zien. Maar de foto geeft je een vaag idee van de schoonheid van dit wel heel leuke vogeltje. Ik plaats er gewoon twee foto's van!
Nog wat niet echt spectaculaire plaatjes:
Roodborsttapuit. (De foto waarop hij mooi voor zich uit kijkt was helaas onscherp.)
Gehakkelde aurelia.
Kleine plevier.
*Edit: de foto van de groenling is niet geplaatst door gebrek aan scherpte, lees ik zojuist. Daar kan ik mee leven.
*Edit: de foto van de groenling is niet geplaatst door gebrek aan scherpte, lees ik zojuist. Daar kan ik mee leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten