Oefenen met de camera [2]

Snel even de Ooijpolder ingedoken om nog wat met m’n camera te oefenen. Licht in de vroege ochtend óf de vroege avond schijnt het mooist te zijn, dus dat komt goed uit zo rond zessen 's avonds. Hoe ik hem op de juiste manier scherpstel moet ik nog zien uit te vissen. Vooralsnog worden rietstengels die voor mijn onderwerp staan, of struiken áchter mijn onderwerp meestal scherp en het (veelal) vogeltje zelf onscherp. 

Terloops schiet ik een plaatje van een zwemmende grauwe gans. Thuis krijg ik spijt dat ik er niet wat meer mijn best op had gedaan. Want het licht en de kleuren vind ik mooi. 

Ik snijd er een compositie uit waar ik niet helemaal tevreden over ben. Gevoelsmatig klopt hij niet. Maar als plaatje van een beginnend vogelgraaf kan hij wel op waarneming.nl. En op m’n blog. Bovendien heeft de gans een intrigerende blik in z’n ogen en dat maakt een hoop goed. Het is verder wel de bedoeling dat foto’s van ordinaire vogels in de toekomst gewoon zonder tegensputtering in orde zijn.

Een roodborsttapuit bovenop een tak in de zon lijkt ideaal om te fotograferen. Maar de lucht is saai blauw en de takjes iel en kaal. Ik schiet toch een tiental foto’s waarvan bovenstaande me het beste bevalt. Een mooie krachtige houding met z’n koppie fijn en profil. Verder helaas wel een tien in een dozijn roodborsttapuitfoto. (Ik mopper graag.)

Eens kijken wat er gebeurt als ik flink inzoom. Juist. Niet helemaal scherp genoeg, en ondanks dat het een prachtig vogeltje is best een saaie foto.

Dan liever wat meer afstand. Met behulp van de takjes probeer ik er wat meer compositie in te snijden. Maar de ultieme roodborsttapuitplaat zal nog wel even op zich laten wachten. Er zit niets anders op dan me flink in de (vogel)fotografie te verdiepen. Wel een opluchting dat mijn bewijsplaatjes van de wat meer zeldzamere of lastig te determineren vogels gewoon schots, scheef en onscherp van mezelf mogen zijn!

Edit: er loopt een bijna onzichtbare rietstengel over de kop van de gans zie ik nu. Verdikkie!