Kraanvogel [2] / Siberische braamsluiper [9]

Vanavond en morgen weer kans op overvliegende kraanvogels! Gaat het me eindelijk eens lukken om ze (met zekerheid) te zien of te horen...?

— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 3 maart 2017

Natuurgebied De Hamert, daar wilde ik allang eens een bezoek aan brengen. Het kwam er nooit van omdat het nogal een enorm eind fietsen is. Gisteravond werd ik echter uitgenodigd om met topvogelaar P. mee te gaan. P. beschikt over een metaalachtig, gemotoriseerd voertuig op vier wielen, waarmee je binnen drie kwartier in een natuurgebied kan zijn. Zonder nat te worden van de regen. Ongelooflijk! Natuurlijk nam ik zijn aanbod met graagte aan.

Het leuke van beginnend vogelaar zijn is dat dat niet per se betekent dat je alles later ziet dan een professional. Dus al snel na onze aankomst in de heidevelden van De Hamert kon ik P. een blauwe kiekendief aanwijzen. (M’n eerste!) En tien minuten later een sliertje overvliegende kraanvogels van achttien stuks. En veertien minuten later eentje van veertien stuks. En negen minuten later eentje van acht. Vijf minuten later eentje van zes. Waarna P. zich toch wel op zijn achterhoofd begon te krabben. Waarom zag ik die beesten steeds eerder dan hij?! Gelukkig kon ik hem even van die gedachte afleiden door hem op een klapekster te wijzen. Even later gevolgd door zevenenzeventig kraanvogels*. En daarna nog eens eenendertig.

Ui-ter-ma-te kwetsend voor een fanatiek sportman als P. dat ik dus honderdnegenenzestig kraanvogels eerder zag dan hij! Maar ik mag de volgende keer wel weer mee. En zonder hem had ik die zwarte stipjes nooit als kraanvogel kunnen determineren. En die vliegende eenden als brilduikers. En dat gezellige deuntje als de zang van een boomleeuwerik. En die overvliegende sperwer, en die pijlstaart, en die rietgors, en die...

*Een vogelaar op een heuvel verderop telde er vijf meer.

Mijn fototoestel had ik niet meegenomen. Want die maakt met bewolkt weer nog zwaarder beroerde foto’s dan normaal. Een iPhone-sfeerfotootje dan maar. Met aan de horizon zonder (gloednieuwe) telescoop totaal onzichtbare langsvliegende kraanvogels.

Ik was 's ochtends opgepikt bij de McDonald's in Malden. Dus ik kon op de terugweg mooi even langs de parkeerplaats fietsen waar de inmiddels geringde al dan niet Siberische braamsluiper gisteren weer eens gesignaleerd was. Aldaar aangekomen hoefde ik alleen maar naar een driftig fotograferende vogelaar te wandelen om het beestje prachtig te kunnen bekijken. Zo mooi had ik hem nog niet eerder gezien, meldde ik hem. Wel op een meter afstand in de hand van een vogelringer. Maar zo vrij in het zonnetje als nu was hij echt veel mooier.