maandag 24 juli 2017

Week 29

Wat ben ik de afgelopen week zoal tegengekomen?




Een bloedrode heidelibel. Die voor de verandering ook nog eens echt bloedrood was. Het mannetje tenminste. Het vrouwtje is natuurlijk weer eigenwijs bloedgeel.




Een juveniele grote bonte specht




Doorgaans moet ik er een dik uur voor fietsen, maar hij is het waard. De geelgors staat bij mij voor warm zomerweer en kans op een wielewaalwaarneming. Want waar ik ze bezoek zijn het buren. Ik hoop nog eens een foto van hem te maken die zijn werkelijke geelheid een beetje benadert.




Door een gevalletje tunnelvisie maakte ik een grauwe vliegenvanger van deze toch duidelijke bonte vliegenvanger (vrouwtje). Maar ik had de bonte nog nooit gezien in de Bruuk. En de grauwe al wel een paar keer.




Mooi rietgorsje. Volgens mij een juveniel. Mannetje of vrouwtje durf ik niet te zeggen.




Bont zandoogje. Algemeen maar smaakvol vlindertje.




Ik had m'n vlinder-app nog niet geïnstalleerd op m'n iPhone en twijfelde tussen een distelvlinder en de veel zeldzamere keizersmantel. Maar die laatste was natuurlijk een beetje teveel gevraagd. Naar een grote weerschijnvlinderwaarneming kon ik helaas ook weer eens fluiten. Vermoedelijk wel gezien: de razendsnelle oranje luzernevlinder. Ik zag gelijk dat ik achter hem aan moest racen. Maar hij zat geen moment stil en verdween al snel uit beeld. Het is een vrij algemene vlinder dus ik kom hem vast nog wel eens tegen. Edit: toch vrij zeldzaam in mijn (befietsbare) omgeving zie ik. Hij is die middag op dezelfde plek door anderen gezien en gefotografeerd.




Azuurwaterjuffer.




Ik hoorde een vogelgeluid dat ik niet herkende. En schoot zo snel mogelijk wat foto's van de voorbij vliegende sterntjes. In de hoop een ongelooflijk zeldzame vogel te hebben vastgelegd. Misschien heb ik misgeschoten. Anders waren het gewoon ordinaire visdiefjes. Met een zangafwijking.




Mijn favoriete vogelspreuk die al een tijdje op dit blog prijkt: 'wie de huismus niet eert, is de draaihals niet weerd'. Juvenieltjes.




Slobeenden. Eenden met een belachelijk grote snavel. Wat op deze foto dan weer niet zo goed te zien is. Bovenstaande dames zijn te verwarren met vrouwtjes wilde eend. De mannetjes lieten zich niet zien.




Tijdens een gezellige wandeling met G. en zijn wederhelft zag eerstgenoemde deze twee juveniele kleine plevieren. Hij vond ze met mijn verrekijker. Dus dan was het ook een beetje mijn ontdekking. Ja toch!




Waarschijnlijk de rups van een nachtvlinder. En daar zijn er zo'n 1550 soorten van in Nederland... Benieuwd of ze hem weten te determineren op waarneming.nl. Edit: het is waarschijnlijk de rups van de kamillevlinder. Naar het schijnt een zeldzaam beestje. Maar ook zeer moeilijk te determineren...




Voor een koninginnenpage springen we natuurlijk subiet van de fiets. Ze maakt haar naam meer dan waard.












Ik kwam weer verschillende oeverlopertjes tegen. En ze poseerden ook nog eens mooi voor me.

Spectaculairste belevenis afgelopen week: een man die met scootmobiel en al omkieperde. Uit stilstand. Hij kon weer terug gehesen worden door een passerend echtpaar. En nee, natuurlijk ga ik daar geen foto's van maken!  Daar ben ik veel te ouderwets voor.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten