Bijzondere vondst vandaag: een kersverse dode mol in een weiland. (Niet Albert, deze was nog jong.) Die moest natuurlijk even snel getekend worden. Dan onthoud je beter hoe zo'n beestje er nou precies uitziet als-ie dood op z'n ruggetje ligt. Nog geen tien minuten later: weer een dode mol! Deze lag letterlijk dubbelgevouwen op straat en was zo plat als een dubbeltje. Toch ook maar even tekenen. En ter geruststelling de verbaasd kijkende, voorbijrennende hardloopdames vriendelijk groeten. Tien minuten later: wéér een dode mol! Een harde, uitgedroogde deze keer. Onder aan de dijk. Maar toen was ik wel klaar met het tekenen van die dooie stumpers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten