Spreeuw

Het iPhone-filmen heb ik nog niet hélemaal onder de knie, maar ik wilde jullie deze video met een zwermpje spreeuwen niet onthouden.

Where's Wally?

Ik zag een ooievaar een mol opeten. Hopelijk graaft-ie zich niet uit... En ik zag een kleine rietgans (roze pootjes). Nieuwe Gelderse vogel!

— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 28 september 2016

Of het de gans bij het rode pijltje op de foto is, durf ik niet met zékerheid te zeggen. Maar het zou goed kunnen. Je ziet geen bal op zo'n iPhone-schermpje als je door je verrekijker fotografeert. En op de foto(collage) zelf wordt het ook niet echt duidelijker. In het veld was echter te zien dat er één rietgans met roze pootjes tussen de rietganzen stond. Al eerder gedetermineerd door een echte vogelaar die ik ietsje verderop tegenkwam. De kleine rietgans.

Verrukkelijk

Voor het eerst heb ik met m'n iPhone een re-de-lij-ke foto door mijn verrekijker kunnen maken. Het licht werkte goed mee en de modellen zaten lekker dichtbij. Dus ik heb die grafisch prachtig vormgegeven brandganzen óók nog eens prima kunnen waarnemen. En die smaakvol ingekleurde grauwe gans. En laten we vooral die verrukkelijk in elkaar gedraaide watersnip niet vergeten!

Volgens mij

Volgens mij is er iets verkeerd afgesteld in mijn oren waardoor ik vogels goed hoor, maar mensen slecht versta.

— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 24 september 2016

Volgens mij heb ik een boom vol sijsjes gehoord. Maar het was in een beetje enge buurt van Nijmegen dus ik ben maar snel doorgefietst.

— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 25 september 2016

Toendrarietgans

Maldens Vlak. Trektellen. Leek me niks voor mij. Urenlang op dezelfde plek staan/zitten. Kouwe voeten krijgen. Rugpijn krijgen. Toeslaan van dodelijke verveling. Dat viel al bij al redelijk mee. Dankzij het heerlijke broeikaseffect werden de voeten niet steenkoud en kon ik samen met een tien/vijftiental leden van de vogelwerkgroep in het zonnetje genieten van overvliegende, piepende zwarte stipjes. Gras- en boompiepers, vinken, witte kwikstaarten, boerenzwaluwen, boomleeuweriken en de eerste binnenkomende sijsjes. Achter op het veld zochten grote lijsters hun vertier. Een grote zilverreiger kwam op deze plek voor mij totaal onverwacht overvliegen en in het bos achter ons gaf een kuifmees een privéconcert. Heel in de verte zagen we een boomvalk achter een zangvogeltje aanjagen en een bruine kiekendief gaf ons ruimschoots de gelegenheid om zijn silhouet en vliegbewegingen te laten bestuderen. Half oktober schijnt het echt vogelspits te zijn en moet ik toch nog maar eens een keer terugkeren in de hoop op hónderden overvliegende gevleugelde vrienden.

Na het trektellen fietste ik nog even langs de platgemaaide Bruuk. Geen graszanger, geen levendbarende hagedissen, wel een roofvogel die ik als bruine kiekendief meende te kunnen determineren. En een ijsvogeltje.

Via de Bruuk richting de Erlecomse waard (twee ijsvogeltjes onderweg), alwaar een collegavogelaar mij m’n eerste rietganzen kon aanwijzen. Toendrarietganzen, als ik waarneming.nl mag geloven. Nieuwe Gelderse vogel! Tussen de honderden aanwezige ganzen (grauw, kol, nijl, brand) zou ook nog een zeldzame kleine rietgans moeten zitten. Maar die wisten we er niet uit te vissen.

Bij het Hollands-Duits gemaal nam ik mijn vierde ijsvogeltje van de dag waar. Wat mij op het idee bracht om een keer een dagje uit te trekken waarop ik zoveel mogelijk ijsvogels bij elkaar probeer te sprokkelen. Gewoon, voor de lol.

We zullen zien.

Rosse grutto

Nieuwe Gelderse vogel van de dag: rosse grutto. Inclusief gebroken pootje.

— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 20 september 2016

Edit 25-09-16: helaas, de grutto blijkt toch niet ros te zijn. Geen nood. We wachten gewoon op een echte rosse grutto. Liefst zonder gebroken poot.

Slaapplaats

Of het een nieuwe, of überhaupt een slaapplaats is weet ik niet. Wat ik wel weet is dat het een prachtig gezicht is. Eenentwintig grote zilverreigers in een boom. (Nou vooruit, er zitten er ook een viertal links naast.) Rechts buiten beeld: vierendertig aalscholvers in hún slaapboom. Ook mooi!

Beetje

Telescopende, licht geïrriteerd reagerende man bij de Liendense waard op de vraag of hij wel eens foto's neemt: 'Ik ben een vogelaar, geen fotograaf!’ 

Vogelaarsfundamentalisme!

Zijn eveneens telescopende vrouw bekende mij met een verontschuldigende glimlach een fototoestel in haar tas gestoken te hebben.

Wat ben ik zelf eigenlijk? Een beetje vogeltwitcher, een beetje vogelfotograaf, een beetje vogeltekenaar, een beetje vogelslevenlijstspaarder, een beetje vogelschrijver. 

Een beetje niks en een beetje alles. Een beetje vogelaar.

Ooievaar

Je bent gewend om ze op een door mensenhanden gemaakte nestpaal te zien zitten. Maar het 'hoort' natuurlijk gewoon zo:

Kleine zilverreiger [2]

Vorig jaar moest ik nog in spanning afwachten tot hij zijn gele tenen uit het water optilde voor een zekere determinatie. Vanmiddag zag ik tijdens het langsfietsen vanaf de dijk gelijk dat het een kleine zilverreiger was. Inderdaad een stuk kleiner, en veel beweeglijker dan zijn grote neef. Met een donkere snavel. Zijn korte, stompe vleugels deden me aan de ralreiger van een tijdje terug denken. Tijdens het opvliegen liet hij me ook nog zijn gele tenen zien. Vogels worden steeds mooier naarmate je er meer kijk op krijgt!


Wel flauw dat hij mijn enige kans op een rédelijke verrekijkerfoto verpestte door er één seconde voor de klik vandoor te gaan.

Op dezelfde plek zaten ook twee groenpootruiters. Dankzij de verschillende steltlopertjes die ik de afgelopen tijd heb kunnen waarnemen zag ik nu dat het eigenlijk best wel grote vogels zijn.

Keent

Na mijn visarendwaarneming bij Batenburg gistermorgen, ben ik nog even doorgefietst, 'ietwat' omgereden en kwam ik min of meer per abuis in natuurgebied Keent terecht. En daar is het mooi zeg! Vooral met de zon op je bol. Bij een plas kwam ik wat steltlopers tegen. Geen puf meer om ze uitgebreid te determineren, maar ik meende in ieder geval kleine plevieren, een kemphaan en wat bonte strandlopers waargenomen te hebben. Helaas ligt de plas aan een vrij druk fietspad, dus veel gevaar voor fietsbejaarden die 'Kijk, die man ziet wat!' roepen en vervolgens vol op de rem gaan staan om te vragen wát je dan ziet. Vogels, mensen! Ik zie vogels!

Ra ra, wat zijn wij?

Nee hoor, ik deel mijn vogelliefde graag. Dat moet ook volgens de statuten van mijn vogelwerkgroep. En dat die mensen vaak teleurgesteld doorfietsen omdat je geen ultrazeldzaam vogeltje in beeld hebt, daar leer ik ook wel mee te leven.
BewarenBewaren

Visarend [4]

Vandaag had ik ontzettend veel geluk en kon ik spectaculaire filmopnames maken van een jagende visarend in de Liendense Waard. Ik denk dat ik de video naar BBC Human Planet ga sturen. Tegen fikse betaling.



Oké, twee keer in een week naar de visarend gaan kijken is wel wat overdreven. En mijn fietsbillen zeggen ook uitdrukkelijk 'nee' tegen een derde keer. Deze week. Maar het is daar zo mooi! En het weer was zo lekker warm! En stel je voor dat ik morgen door een bus word platgereden en ik was vandaag níet naar die prachtvogel wezen kijken... Dat zou toch doodzonde zijn geweest!

Bovendien kreeg ik vandaag maar liefst twee nieuwe Gelderse vogels geserveerd door andere aanwezige (en échte) vogelaars: twee bonte strandlopertjes en een goudplevier. De watersnip heb ik nog nooit eerder zo goed kunnen bekijken. Wat een mooi beestje. En wat fijn dat-ie zelfs door mij te determineren is.

Watersnippen.

Verder nog iets gezien? Verschillende boom- en torenvalken, groene specht, roodborsttapuit én mijn flitsende blauwe vriend, die zich altijd zo sympathiek even aanmeldt met een hoge piep voordat hij z'n koppie laat zien. De ijsvogel. 

En ik twijfel of ik een raaf heb gezien. Toen hij kwam aanvliegen dacht ik dat ik een roofvogel zag en toen hij in een weiland landde, tussen een hoop kauwtjes en zwarte kraaien, viel me zijn opvallend grote snavel op. Helaas leek z'n geluid niet te kloppen. Vervolgens kon ik hem ook al snel niet meer terugvinden in het gras. Dus mijn eerste échte raafwaarneming bewaar ik nog even voor later. 


BewarenBewaren

Visarend?! [3]

M'n eerste visarend in de klauwen! Inclusief spectaculaire duikvluchten in het water! Steeds mis, dus waarschijnlijk was-ie bijziend.

— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 6 september 2016

Ik had m'n fiets nog maar net op slot gezet bij het pad naar de vogelkijkhut of ik zag hem al vliegen. De visarend. Hoe heb ik die ooit kunnen verwarren met een witgevlekte buizerd! (Maar dan andersom.) De hele ochtend bleef ik in de Liendense waard rondhangen en zag ik hem verschillende malen langsvliegen, in het water duiken en (eenmaal) op een paaltje zitten. Een vis vangen in mijn bijzijn deed hij overigens niet. Op een gegeven moment zag ik links van me een visarend in de verte verdwijnen, terwijl er rechtsboven me een nieuwe arend verscheen. Kijk, dát moeten we hebben!

Minstens zo spectaculair, maar een stuk korter qua tijdsduur, was het vijftiental watersnippen dat vlak langs me heen vloog. Mede dankzij hun ietwat vreemde roep kon ik ze met gezonde zekerheid determineren.

Na al dit spektakel op een bankje aan de Maas een broodje eten en dan aan de overkant een ijsvogeltje om de paar meter boven het water zien bidden en in het water zien duiken. Het kon niet op deze ochtend. Helaas werd hij na een drietal duiken verjaagd door een (zilver?)meeuw.

Zouden dit (zie foto) bonte strandlopers kunnen zijn? Die waren wel in de waard gezien door een enthousiaste collegavogelaar. Helaas niet of nauwelijks te determineren aan de hand van dit vage plaatje. Dus die nieuwe Gelderse vogels bewaren we nog maar even voor de toekomst.



Uren later keek ik in de Lentse waard een klein half uurtje naar twee steltlopertjes die geen, wat ik dacht, kleine plevieren, maar de hier veel zeldzamere bontbekplevieren bleken te zijn. 

Een vogeltje waarvan ik vermoedde dat het een drieteenstrandloper was, maar dat ik op waarneming.nl invoerde als 'vogel onbekend', werd alsnog ter plekke telescopisch gedetermineerd door langsfietsende Schotse vogelaar MW. Die ik overigens om de haverklap tegenkom. Wat waarschijnlijk betekent dat wij beiden onszelf helemaal suf vogelen. Ik had het overigens goed gezien/gegokt. Het was een drieteenstrandloper. M'n derde roodbeletterde vogel van de dag!

Van een bezoeker van dit blog kreeg ik een goede fototip. Als ik met m'n iPhone door mijn verrekijker een foto maak, dan moet ik de scherpte van de kijker aanpassen aan het beeld op het scherm. Helaas is er op dat schermpje meestal heel weinig te zien door de reflectie van het licht. De foto's van onderstaande bontbekplevier (vier maal dezelfde vogel) zijn echter nog re-de-lijk aardig gelukt. Met de afbeelding van het decor erbij vertelt de collage toch weer een heel klein verhaaltje.

Drieteenstrandloper

Drieteenstrandloper in the pocket. Twee stuks. Nieuwe Gelderse vogel! (Voor mij dan...)

— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 4 september 2016

Het lijkt wel alsof alsof ik aan de kust woon: kleine strandlopers, drieteenstrandlopers en een kanoet, nog geen twintig minuten fietsen hiervandaan. Dankzij het slechte weer gisteren kon ik ze op de normaal gesproken drukke Lentse waard mooi op m'n gemak be-verrekijken. 

Voor 'bewijsfoto's' heb ik een leuke oplossing bedacht. Met m'n iPhone door mijn verrekijker fotograferen levert onscherpe foto's op. Maar als ik zo'n vage vogel combineer met een landschapsfoto dan krijg je toch nog een geinig plaatje. Waar misschien wel meer op te zien is dan op een haarscherpe detailfoto.

En ja, als tekenaar zou ik die vogels eigenlijk gewoon moeten tekenen, maar daar werkt mijn fotografische vogelgeheugen vooralsnog veel te slecht voor.