maandag 12 februari 2018

Verjaardagsvogelen


Geluidsmannen hebben het ook niet makkelijk. Desondanks keek hij me vriendelijk aan. Op een ironische manier. Benieuwd wat voor item het camerateam van Vroege vogels bij het Ooijse Graaf-fietspad aan het filmen was. Presentatrice Milouska Meulens nam een interview met iemand af bij een mysterieus kastje aan een boom. 

Natuur vind ik eigenlijk alleen (heel) lekker als ik er doorheen wandel of fiets. Maar ik zal er dan toch ook maar een keer vanachter een glazen raampje naar kijken. Als de aflevering uitgezonden wordt.

 

Nee, deze kokmeeuw heeft geen last van koude poten. Met zijn voetenacrobatiek probeert hij wormen omhoog te trommelen. Zoals je in dit filmpje zou kunnen zien met succes.






Helaas geen zeldzame witoogeend voor mijn verjaardag. Wel zo'n tachtig kaliwaalputters. Een voorbijvliegende zwerm puttertjes in je kijker is zo'n beetje de mooiste natuurwaarneming die je kunt hebben. Vinnik. Ik hoop er ooit nog eens dé definitieve foto van te maken. Scherp, spannend en met uitstekende belichting. Vooralsnog moet ik het met bijgaande plaatjes doen. Net niet scherp genoeg, slecht licht, maar verder best leuk.  




"Hier linksaf, jongens!" (Dat zeiden ze echt.)




Deze tegenlichtfoto heeft een heerlijk swingende jazz-vibe. En doet me ook aan het werk van de Spaanse kunstenaar Joan Miró denken. (Zeg het maar gerust als ik me aanstel.)



Na het fotograferen van de puttertjeszwerm bracht medevogelaar L. de optie om ze te filmen naar voren. Goed idee! Ik richtte mijn camera op het puttergekwetter in de verte en zag een heel andere jongen komen aanvliegen. 




Hij flapperde te snel voor mijn camera. Op de beelden heeft-ie vier vleugels. Wel een leuke waarneming voor de Kaliwaal, want daar schijnt hij maar een paar keer per jaar te komen. In eerste instantie dacht ik aan een sperwer. Dichterbij gekomen bleek het een slechtvalk te zijn.




Mooie schemerwaarneming; acht nonnetjes in prachtkleed. Ver weg in de Oude Waal. Schitterende eendjes vind ik dat.




Ik maak al mijn foto's op waarneming.nl-formaat. Dat vind ik netjes staan. Maar voor deze op hun slaapplas landende kolganzen had ik mijn lens eerlijk gezegd beter wat breder kunnen trekken. Of hoe heet het. Nou ja, het geeft een aardige impressie en de kleuren zijn mooi.





Geen opmerkingen:

Een reactie posten