Drie ijsvogels, twee grote gele kwikstaarten en een kwartelkoning (!). Niet slecht voor een EK-voetbalfinale-avond. (Hebben we gewonnen?)— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 10 juli 2016
De vanochtend op waarneming.nl gemelde kemphanen in de Erlecomse waard zullen er wel niet meer zitten maar ik besluit er toch heen te fietsen. Nu we eindelijk eens een lekker warme (en droge) avond hebben. Bij het HD-gemaal begint mijn vogelavond gelijk al goed. Na hem daar wéken niet meer te hebben gezien zie ik 'de blauwe flits' achter een struik verdwijnen. Even later flitst hij weer verder richting de Waal. Aan de andere kant van het gemaal zie ik wéér een ijsvogel wegvliegen, terwijl ik achter mij twee grote gele kwikstaarten hoor kwetteren. (Ik sluit overigens niet helemaal uit dat het een en hetzelfde ijsvogeltje was. Misschien had hij wel een rondje gevlogen.)
Wat verderop fiets ik langs de plek waar een familie steenuilen zich heeft gehuisvest. Eén van de familieleden laat op het dak van een schuur zijn of haar rug door mij bewonderen.
Door naar de plas waar ik nóg een ijsvogel weet te wonen. Ik hoef maar heel even te wachten om zijn geluid te horen, en zie hem vervolgens prachtig langs me heen over de dijk vliegen. Tegen beter weten in loop ik honderd meter zijn wegvliegrichting in om te kijken of hij zich nog ergens laat zien. Precies op dat moment hoor ik het krex-krex-geluid van een op waarneming.nl roodbeletterde vogel: de kwartelkoning! Nieuwe Gelderse vogel! Gelukkig herkende ik zijn zang onmiddellijk omdat ik het eerder op de dag online beluisterd had. Hij was namelijk gisteravond al waargenomen. Zelf had ik geen moment meer aan het beestje gedacht.
Met m'n iPhone neem ik zijn geluid op. Als het niet van het tijdelijk stoppen van mijn eendaagse glaasje wijn komt, dan trilt mijn hand zowaar van de opwinding dat ik zomaar de zang van deze zeldzame vogel kan registreren. In het hoge gras laat het beestje zich naar goed gebruik helaas niet zien.
Het schemert al flink als ik bij de Erlecomse waard aankom. Het stikt er van de vogels. Een negental lepelaars, tien blauwe reigers, achttien wulpen in silhouet, zeker honderdtwintig kokmeeuwen en dan vergeet ik nog een hele berg andere vogels. Geen idee of er nog kemphanen tussen zitten. Voor dit soort situaties kun je eigenlijk niet zonder telescoop. Ik maak nog een ongelooflijk kitscherige foto van de lucht (ik geloof nooit dat de kleuren van mijn iPhonecamera levensecht zijn) en fiets weer terug richting huis.
Onderweg stop ik voor de nog steeds zingende kwartelkoning, maar hervat onmiddellijk weer mijn fietstocht omdat ik me in een oceaan van muggen blijk te bevinden. En ik heb het niet zo op die beestjes. Iets verderop zie ik een egel de weg oversteken. Die wil ik ook nog even vastleggen. Terwijl ik hem fotografeer maak ik wat dondergeluiden,* zodat hij denkt dat het gewoon een beetje onweert, in plaats van dat er een gek met een flitstelefoon plaatjes staat te schieten.
Het was een EK-finale-avond om nooit te vergeten!
*Dit grapje moest ik even kwijt. De foto van de egel is mislukt.
Met m'n iPhone neem ik zijn geluid op. Als het niet van het tijdelijk stoppen van mijn eendaagse glaasje wijn komt, dan trilt mijn hand zowaar van de opwinding dat ik zomaar de zang van deze zeldzame vogel kan registreren. In het hoge gras laat het beestje zich naar goed gebruik helaas niet zien.
Het schemert al flink als ik bij de Erlecomse waard aankom. Het stikt er van de vogels. Een negental lepelaars, tien blauwe reigers, achttien wulpen in silhouet, zeker honderdtwintig kokmeeuwen en dan vergeet ik nog een hele berg andere vogels. Geen idee of er nog kemphanen tussen zitten. Voor dit soort situaties kun je eigenlijk niet zonder telescoop. Ik maak nog een ongelooflijk kitscherige foto van de lucht (ik geloof nooit dat de kleuren van mijn iPhonecamera levensecht zijn) en fiets weer terug richting huis.
Onderweg stop ik voor de nog steeds zingende kwartelkoning, maar hervat onmiddellijk weer mijn fietstocht omdat ik me in een oceaan van muggen blijk te bevinden. En ik heb het niet zo op die beestjes. Iets verderop zie ik een egel de weg oversteken. Die wil ik ook nog even vastleggen. Terwijl ik hem fotografeer maak ik wat dondergeluiden,* zodat hij denkt dat het gewoon een beetje onweert, in plaats van dat er een gek met een flitstelefoon plaatjes staat te schieten.
Het was een EK-finale-avond om nooit te vergeten!
*Dit grapje moest ik even kwijt. De foto van de egel is mislukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten