Een medevogelaar was hetzelfde overkomen. Ook hij meende in een roepende tjiftjaf een graszanger te horen. Je onderbewustzijn sputtert tegen, maar je bent zo gefixeerd op een waarneming van het zeldzame vogeltje, dat je niet tot je door wilt laten dringen dat je fout zit. Zelfs als je de tjiftjaf in een boom zíet zitten, wat een graszanger nooit zou doen, twijfel je nog enigszins. Pas als je de echte graszanger waarneemt, vraag je je af hoe je zo blind hebt kunnen zijn.
Mijn tweede waarneming van de graszanger viel beter, en vooral droger uit dan die van een dag eerder. Deze keer zat hij behoorlijk ver weg en meende hij dat hij een veldleeuwerik was. Ik kon hem een tijdje opvallend hoog in de lucht, driftig piepend zijn baltsvlucht zien uitvoeren. Een vogelaar vijftig meter verderop zag hem op hetzelfde moment niet, omdat hij te laag over het rietveld stond te verrekijken.
Ook een leuke waarneming, tijdens een ommetje; twee levendbarende hagedissen op een boomstam. Volgende keer neem ik een potlood mee om er een na te tekenen. Nu kon ik zijn mislukte inktkopje niet meer corrigeren. Blijft moeilijk, modeltekenen in de natuur.
Bij het verlaten van het graszangerminivogelaarsgroepje hoorde ik een voor mij ondefinieerbaar vogelgeluid. Aan de schuddende rietstengels zag ik dat er zich iets aan het voortbewegen was. Eens zien of men deze rietzanger, of rietzangeres, op waarneming.nl weet te determineren. Vast een heel gewone vogel. (Schor winterkoninkje?)
Edit: waarneming.nl-beheerder J.V. maakt er een grasmus van.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten