maandag 8 augustus 2016

Losse opmerkingen [5]


Het zijn net sluipschutters. Sommige vogelfotografen. Ze stoppen met hun auto, steken een enorme telelens uit het raam, schieten een paar plaatjes en verdwijnen weer. Geen idee wat daar de lol van is.



En dan kom je verhip-nog-an-toe die zeldzame purperreiger weer tegen. En dan zit-ie weer veel te ver weg voor een goede foto. 























En dan probeer je met je iPhone door je verrekijker te fotograferen. En dan heb je een onscherpe foto van een bruin vlekje. 

Ik kon hem wel mooi vergelijken met de andere reigermerken. Rechts naast hem zat een grote zilverreiger (wit vlekje) en daarnaast een blauwe reiger (net buiten beeld).



Er zit al een paar dagen een grote groep ooievaars in de Ooijpolder. Ik telde er eenendertig in een weiland. (Twee babbelende vrouwen fietsten erlangs en hadden niks in de gaten.) Toen ik me omdraaide zag ik er een tweetal weilanden verderop nog eens elf.

Prachtig om ze te zien opvliegen. Alsof ze door een héél subtiele wervelstorm de lucht in worden getrokken. Bovenstaand filmpje geeft je er een vaag idee van. Maar je had er natuurlijk bij moeten zijn voor het indrukwekkende effect.
BewarenBewaren

Geen opmerkingen:

Een reactie posten