Zo irritant. Je ziet langs de dijk een zwaluwachtig valkje vliegen. Je hebt z'n roep nooit eerder gehoord. Je herkent de lichte plekken op zijn bovenvleugels niet. Je denkt nog even aan de meest voor de hand liggende vogel: de boomvalk, maar daar is-ie veel te klein voor. Je hebt geen tijd om een foto of geluidsopname te maken en je zult nooit te weten komen wat het was. Zo irritant.*
Voor een koninginnenpage was ik te laat bij de E.W. omdat ik werd opgehouden door achttien ooievaars. (Vandaag zag ik er zelfs negenentwintig, hoog in de lucht!) Maar als bijzonderheden kon ik nog wel een Indische gans en een regenwulp meepikken. Die laatste heb ik dankzij mijn vogelapp herkend aan zijn geluid.
In de avondschemering op de terugweg stopte ik nog even bij een plas water in de hoop op iets watersnipperigs. Mijn oog viel echter op een vogel die ik gelijk meende te herkennen als de in dit gebied zeer zeldzame purperreiger! Bruinig, mager, spitserige snavelkop, en bij het opvliegen zag ik dat hij een andere vleugelslag had dan de 'slow motion'-slag van de blauwe reiger. Ik was ervan overtuigd dat het een purpertje was. Maar omdat ik slechts een beroerd schetsje als bewijsmateriaal kon leveren, plaatste ik hem als 'onzeker' op waarneming.nl.
Vandaag zag een profvogelaar er echter een op precies dezelfde plek. Of het wetenschappelijk gezien correct is weet ik niet, maar voor mij vormt dat voldoende bewijs om mijn purperreiger op 'zeker' te zetten!
*Zojuist krijg ik een bijeneter-alert binnen. Verhip, het zal toch niet waar zijn dat ik dié gezien heb! Zelfde fladderende vlucht, zelfde soort opvallende roep. Maar wel 35 kilometer verderop waargenomen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten