Havik

De spoorovergang is aan één kant afgezet met plastic zeil. Rondom staan hulpdiensten, en een lijkwagen. Om de hoek zit een GGZ-centrum voor ouderenpsychiatrie. 

Ik fiets door, en stop alweer snel voor twee, deze keer overduidelijk, gróte lijsters. Het vrouwtje kwettert er lustig op los, het mannetje laat zich bijkans overrijden op de weg. Eén aanrijding in die straat lijkt me echter wel meer dan genoeg voor vandaag.

De Bruuk / Mulderskop

- Grote lijster
- Sperwer
- Buizerd
- Roodborst 
Die had ik al een tijdje niet meer gezien.
- Boerenzwaluw 
- Putter
- Geelgors
Aan de rand van het Reichswald, op de draad van een elektriciteitspaal. Zijn zang drong niet gelijk tot mij door (ik moest zelfs even aan de groenling denken), dus ik heb m'n ogen er maar bijgehaald. Daar kan ik altijd op bouwen.
- Gekraagde roodstaart
- Gierzwaluw 
- Grote bonte specht
- Ooievaar 
- Boomklever
Minstens twee juvenieltjes.
- Grasmus
- Vink
Hij trok zich niks van mij aan, en bleef gewoon zijn vinkenslag slaan, toen ik onder hem door liep.
- Vos
Derde en beste waarneming tot nog toe. Hij liep nietsvermoedend het wandelpad op, keek naar rechts, keek naar links, zag mij, schrok, en maakte zich snel weer uit de voeten. Het mooie is dat ik zowel de vos als de gekraagde roodstaart gezien heb dankzij het omzeilen van mensen die hun hond uitlieten. Tot tweemaal toe sloeg ik door hun aanwezigheid een ander pad in dan mijn bedoeling was. Leve de hondenuitlaters!  Overigens ben ik niet bang voor honden, maar ik zit toch ook niet met mijn neus in hún kruis?
- Havik
Ver weg, vliegend uit een boom, en later nog hoog in de lucht. Groot formaat, vrij spitse vleugels, lange staart, doorfladderend, en luid kekkerend. (In eerste instantie dacht ik nog aan een specht.) Na het beluisteren van m'n vogelapp kan ik er alleen maar een havik van maken. Nieuwe vogel!
- Pad
- Ree
- Nachtzwaluw
Er stonden al drie andere vogelaars op de heide, dus ik liep maar een eind door het wandelpad op. Geen zin om erbij te gaan staan. Sowieso geen zin om stil te staan. Veel te vermoeiend. Behalve een wegkruipende pad, en een hoppend reetje zie ik verderop niks. Ik hóór de nachtzwaluw echter wel. Als ik even later weer terugloop zie ik midden op het wandelpad naar rechts iets donkers liggen. De vorm komt me bekend voor... Mijn kijker maakt me duidelijk dat het de nachtzwaluw is! Hij fladdert even omhoog, gaat weer terug op de grond zitten, en maakt zich vervolgens definitief uit de voeten. Dan zie ik wat verderop de andere vogelaars staan. Lichtelijk bezorgd dat ik hun waarneming heb verstoord, loop ik naar ze toe. Maar ze blijken het beestje helemaal niet gezien te hebben! Daar kom ik goed weg. Ze hadden hem echter eerder al wel op een paaltje zien zitten, en zien vliegen. Wat dat betreft had ik wellicht beter bij ze kunnen blijven staan. De ransuilen heb ik verder niet meer gehoord. Mooie vogeluurtjes.