Watervogels genoeg op Kraaijenbergse plas 9, maar die ellendige roodhalsfuut dreigt zich wederom niet te laten zien. Totdat ik ver weg op de plas een solofuutje zie drijven. Helemaal in z'n uppie, in tegenstelling tot de futen en meerkoeten die gezellig elkaars gezelschap opgezocht hebben. Met mijn fotocamera kan ik verder inzoomen dan met mijn verrekijker, dus ik besluit in het wilde weg wat plaatjes van de vogel te schieten. Het ouderwetse schermpje toont wat kleine grijze vlekken, maar ik hoop op mijn computer toch wat details te kunnen ontdekken.
Thuisgekomen zie ik geen fuut-'oortjes' en meen ik wat geligs op zijn snavel te kunnen onderscheiden. Samen met de witte wang kan dat maar één ding betekenen: ik heb Hem éindelijk waargenomen. Nieuwe Gelderse vogel! (O nee, het is een Brabantse vogel.)
Leuk voor de levenslijst, (nummer 195, inclusief exoten), maar voor waarnemingen op deze manier ben ik niet gaan vogelen. Hopelijk zie ik snel weer een puttertje in de zon. Van héél dichtbij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten