Mijn excuus: het beestje woont nu eenmaal slechts zes fietsminuten van mij vandaan. Dus ik was weer van de partij. En of hij nou wel of geen Siberisch paspoort heeft; het is fascinerend om te zien dat hij vandaag weer in precies dezelfde boom opdook als gisteravond zelfde tijd. Dus helemaal nog niet zo achterlijk van mij om bij dié boom te gaan staan posten. Terwijl de alweer wat grotere groep vogelaars dan gisteren verderop bij de slaapboom stond te wachten. En toen ze allemaal mijn kant op kwamen rennen, nadat ik ze met een opgewonden kreetje gewaarschuwd had dat-ie in 'mijn' boom zat te roepen, en ze vervolgens het vogeltje kriskras over het parkeerterrein volgden, wandelde ik op mijn gemakkie naar de inmiddels met vetbollen en pindanootjes volgehangen slaapboom. Waar hij even later inderdaad weer naar toe kwam vliegen om zich op te maken voor de nacht. Ontzettend betrouwbare vogeltjes, die braamsluipers!
O ja, de man die naar mij kwam toelopen en vroeg of ik daadwerkelijk de vetbolletjes en pindanetjes aan het fotograferen was (er hingen er meer dan op bovenstaande foto te zien is), nam mij geloof ik iets te serieus. Toen ik hem vertelde dat ik dat voor het nageslacht deed. In plaats van als blogdecoratie. Volgende keer maar wat minder de lolbroek zien uit te hangen. Volgende keer? Jazeker, morgen sta ik in een kraampje op het parkeerterrein braamsluiperroutekaarten te verkopen. Ik ruik handel. Die vogelaars barsten van het geld! (Oei, hang ik hem weer uit.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten