27 mei 2017 (de warmste ooit)

Mooi vogeldaggie. Vijf uur opgestaan om de aangekondigde warmte een beetje voor te zijn. Ik was nog geen vijf minuten onderweg of ik hoorde al een bedelende ransuil. (Als het tenminste geen bosuil was.) En nog geen tien minuten daarna komt er een vos recht op me aflopen! Vijftig meter voor me maakte hij zich toch maar met een schriksprongetje uit de voeten. En het bleef mooi. Een ouderpaar gekraagde roodstaart liet zich goed bekijken. (Ik bleek per ongeluk vlak bij hun nest te staan.) En de piepzeurgeluidmakende boom die ik eerder deze week ontdekte werd weer druk bezocht door het echtpaar grote bonte specht. De piepzeurder zelf stak zijn kopje ook even uit het hol om zijn ontbijt in ontvangst te nemen. 

Twee reetjes kwam ik verder tegen. Jammer dat ik geen jager ben. Anders had ik vandaag voor een maand eten in huis kunnen halen!

De zeldzame zilveren maan (dat is een vlinder) heb ik ook maar even fotografisch vastgelegd. Heel netjes vanaf het pad. Vorig jaar was een flinke rand van zijn habitat platgestampt door fotografen die hun plaatjes belangrijker vonden dan een ongeschonden stukje kwetsbare natuur. Zelf neem ik liever genoegen met dan maar wat minder fraaie foto's. (Af en toe vind ik het wel lekker om te deugen. Maar meestal ben ik gewoon een slecht mens hoor.)

Het zwarte puntje op een jeukbultje bleek bij thuiskomst een teek te zijn die meende dat hij ongevraagd zijn kop in mijn enkel mocht steken. Ik was te nonchalant geweest om mijn broekspijpen in m'n sokken te doen. Zul je zien dat ik over drie maanden in een rolstoel zit. Normaal gesproken ben ik eigenlijk ook niet zo'n bosbezoeker. Ik houd van veel openheid om me heen. Met gras, riet, water en heide.

Genoeg gekletst. We willen foto's!

Deze foto is van een paar dagen terug, maar een onscherpe geelgors wil ik jullie natuurlijk niet onthouden. Ik was vogelen met medebeginnend vogelaar B. en heb toen weinig plaatjes geschoten. Want dat is zo ongezellig als je met z'n tweeën bent. Behalve deze geelgorswaarneming hebben we ook nog van de uitbundige zang van een verdwaalde grote karekiet kunnen genieten. En de wielewaal gehoord! Én een drietal raven gehoord én gezien. Ja, het was een goede dag.

Erg florisant ziet hij er niet uit. Reinaert Vos.

Gekraagde roodstaart mannetje.

Gekraagde roodstaart vrouwtje.

En kijk nou wat sympathiek. Samen poseren voor de rare meneer! Die ze hierna maar snel met rust liet.

Grote bonte specht junior en grote bonte specht senior.

Zilveren maan.

Merkwaardig vlindergebeuren deze dag: een dagpauwoog vliegt tot twee keer toe tegen mijn voorhoofd aan. Tussen pet en bril. En gaat vervolgens op mijn schouder zitten. Vermoedelijk kwam-ie op mijn stoere mannenzweet af. (Of op mijn zonnebrandolie voor de gevoelige huid.)

Een mooi poserende gouden libel pikken we natuurlijk ook even mee. Dit is vermoedelijk de viervlek.
Edit: fout, het is een platbuik. Ook in het libellenrijk heb je blijkbaar weer van die lastposten die als twee druppels water op elkaar lijken.

Ik heb iets met de koekoek. Ik vind het zo'n gave, bizarre vogel. Hier zit hij prachtig in beeld. Al had ik hem liever dichterbijer gehad voor wat scherpere details. Gaat vast ooit nog wel eens lukken.

Bij grote silhouetten in de lucht denk ik automatisch aan roofvogels. Door de mij onbekende vleugelvorm dacht ik in dit geval zelfs even aan een rode wouw. Dus dat werd grinniken toen ik inzoomde op mijn digitale cameraschermpje. Ja, het is een heel slechte foto. Maar kijk eens hoe grappig deze ooievaar in z'n navel zit te pulken!

Ga ik echt eindigen met een saaie foto van een ree? Doe ik gerust.

BewarenBewaren