zaterdag 28 mei 2016

Maskerkievit

Normaal gesproken zou het zwart van de vogelaars zien in de Bisonbaai. En zelf zie ik het verschil niet. Maar vogelaars zijn puristen, dus in tegenstelling tot een wilde maskerkievit wordt een ontsnapte maskerkievit bijna geen blik waardig gegund. Terwijl ik een half uurtje heb staan genieten van dit alleraardigst, ietwat bizar uitziend beestje. Alleen al om hem niet het gevoel te geven dat hij gediscrimineerd wordt. Vogels hebben ook gevoel!

















Vijf ooievaars die vanuit een weiland hoog in de lucht opvlogen. Daar begon mijn vogelmiddagje mee. Volgens een moeilijk verstaanbare voorbijganger (zeer slechthorend, gok ik) een ouderpaar met drie jongen. Zou zo maar kunnen.

Even dacht ik dat het een spreeuwtje was, het gespikkelde vogeltje dat vlak onder een blauwborst in een boom zat. Toen ik hem echter wat beter bestudeerde zag ik behalve zijn oogstreep nog meer gelijkenissen met zijn bovenbuurman. Een juveniel blauwborst! Leuk dat ik zo’n beestje weet te determineren. Zijn vader/moeder was overigens niet van mij gediend. Hij liet een alarmpiepje horen en hipte zelfs over de straat om mij weg te lokken. Of nou ja, dat laatste zou kunnen. Zeker weten doe ik dat natuurlijk niet.

Edit: Maskerkieviten hebben gele stekels op hun vleugels waarmee ze vijanden kunnen aanvallen. Ik heb met mijn leven gespeeld toen ik dat beestje ging bekijken! 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten