Na preciés twaalf uur (!) vogelen kom ik op tien minuten fietsen van mijn huis twee (!) foeragerende rode wouwen tegen! Jezus is liefde!— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 21 mei 2016
Door naar de Millingerwaard: niks bijzonders gezien. Oké, die twee blauwborstjes waren leuk, maar ik had er twee dagen eerder nog een gezien in de Ooijpolder. Het leek erop dat ik de twee bierfeestfietsen op de Waaldijk, met roodblote, luid 'zingende' bemanning, als hoogtepunt van de dag moest rekenen. 'Wij zijn geboren om, geboren om, geboren om te zuipen!' Of de hond die bij de zwarte sternen in de Oude Waal was gedoken en terug op de oever een enorme dooie vis stond te verorberen.
Tien minuten van huis vandaan, preciés twaalf uur nadat ik was opgestaan, zag ik echter een tweetal roofvogels boven een hooimachine vliegen. Ze bewogen zich als een Sea Harrier straaljager boven een vliegdekschip. Dat moést iets bijzonders zijn! Als een gek fietste ik, met mijn laatste restje lichaamskracht, in de richting van de vogels. Door mijn kijker zag ik gelijk aan hun gevorkte staarten dat het wouwen waren. Ik slúrpte de beestjes op met mijn ogen. Na een paar minuten verdwenen ze weer. Voordat ik mijn vogelgids opensloeg voor een precieze determinatie, maakte ik een krakkemikkig schetsje uit het geheugen in mijn tekenboekje. Geen grijze wouw, geen zwarte wouw. Makkie: de rode wouw. Twéé stuks!
Even later, bij het HD-gemaal, verviel ik weer in het vaste stramien van de dag. Geen ijsvogel, geen grote gele kwikstaarten. Niks bijzonders gezien. Maar op dat moment was mijn staalharde humeur onmogelijk nog stuk te krijgen!
Wat betreft bovenstaande tweet; na twaalf uur vogelen word ik soms een beetje godsdienstwaanzinnig. Inmiddels weer ouderwets ongelovig hoor!
Edit 12-07-16: toch een knagend gevoel van heb ik het wel echt goed gezien? Waren het niet 'gewoon' twee bruine kiekendieven? Ik heb ze maar van waarneming.nl verwijderd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten