Het schemert al behoorlijk als ik over de Ooijse dijk naar huis fiets. Een torenvalkje hoog in de lucht doet me toch nog even stoppen. Terwijl ik het beestje beverrekijk hoor ik achter mij iets hard krijsen. Zo'n tweehonderd meter verderop, achter een grote plas, zie ik een drietal hazen paniekerig heen en weer rennen terwijl er een (vermoedelijk) buizerd laag bij én op de grond om ze heen fladdert. Af en toe doet een haas een uitval naar de roofvogel, waarop deze weer even opvliegt. Als hij weer geland is benaderen de hazen hem nu wel heel dichtbij. Té dichtbij blijkbaar, want de buizerd gaat er vandoor en verdwijnt achter het struikgewas. Na een paar minuten keert hij echter weer terug op dezelfde plek, nog immer gadegeslagen door de hazen, grijpt iets met zijn klauwen en vliegt de dichtstbijzijnde boom in. Na weer een paar minuten landt hij opnieuw op de grond, blijft even zitten, kijkt achterdochtig naar de opgewonden heen en weer bewegende man op de dijk, verstevigt zijn grip op wat een jonge haas blijkt te zijn en vliegt met prooi en al ervandoor. Spektakel op de maandagavond! (Ja, en héél zielig voor dat haasje...)Eerst vond ik een lijk (dooie uil), vervolgens was ik getuige van een moord! (Buizerd grijpt jonge haas.) Je reinste Hill Street Blues!— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 2 mei 2016
De crime scene.
Een uurtje eerder trof ik dit gruwelijk verminkte moordslachtoffer aan. Vermoedelijk een uil. Zo gauw ik het onderzoek heb afgerond laat ik meer weten. (Ik heb een veer achtergehouden voor eventueel dna-bewijs.) Edit 03-05-16: het zou best wel eens een ordinaire grauwe gans kunnen zijn.
Dit was bíjna het derde slachtoffer van vandaag geweest. Gelukkig voor dit kwetsbare beestje ontdekte ik hem op tijd. (De naaktslak onder hem ontdekte ik echter pas toen ik de foto op m'n computer bekeek...)
O ja, vandaag hoorde ik mijn eerste 2016-kleine karekiet zingen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten