zaterdag 6 januari 2018

De eerste 2018-oogst.




Mijn eerste klapekster in Heumensoord. Beter kon ik hem niet bekijken. In Nederland worden je vogelwaarnemingen altijd verstoord door wandelaars met een hond, hardlopers, mountainbikers of collegavogelaars. Daar heb ik overigens gewoon mee leren leven hoor. Ik ben zó makkelijk.





Eind vorig jaar zocht ik me er helemaal suf naar. Begin dit jaar kom je er natuurlijk zomaar tien in een boompje tegen. 




En als je er goed naar kijkt dan is het eigenlijk best een leuk beestje, zo’n Turkse tortel.




In de categorie onscherpe doch leerzame foto’s: links en rechts een koperwiek, daartussenin een kramsvogel (en daarachter nog meer kramsvogels en wat spreeuwen). Wát ik geleerd heb is dat koperwieken een stuk kleiner zijn dan kramvogels. Ik had ze allebei even groot ingeschat.




Nog een foto uit dezelfde categorie. In de Ooijpolder foerageert al een tijdje een groep van zo’n dertig, veertig zangvogels. Met ringmussen (chocoladepetjes), kepen (gedeeltelijk oranje gekleurd), groenlingen (geel horizontaal streepje) en vinken (de overige vogels op de foto). Ik hoop nog eens een betere foto te kunnen schieten. Maar het straatje waarop ze foerageren is belachelijk druk qua verkeer.




Deze foto laat zien dat goudhaantjes niet alleen in bomen rondhangen maar ook wel eens de hei in duiken. Ze zaten ook op de grond. Had ik nog nooit gezien.




Deze foto is dan weer leerzaam omdat je vogels vaak op deze manier ziet. Slecht belicht en half verscholen achter takken. Met het gedeelte waaraan je de vogel visueel het beste kunt determineren net niet te zien. In dit geval de kuif van een kuifmees.



De zwartbuikwaterspreeuw zit nog steeds op zijn vaste plekkie. Al heeft-ie inmiddels wel twee dagen verstek laten gaan. 




Op de screenshots doet hij nog wat rek- en strekoefeningen en fatsoeneert hij zijn verenkleed. 




Daarna rommelde hij nog met wat mosjes en een stukje hout. Om vervolgens langs het H-D-gemaal heen te vliegen richting zijn ultrageheime slaapplek. Met zo’n zeldzaam vogeltje vlak in de buurt — op het moment van schrijven zijn er drie in Nederland waargenomen — is het leuk om af en toe zijn gedrag te bestuderen. Vogelaarloos heb ik hem nog niet kunnen bekijken.





Geen vogels, wel een mooi gezicht; vijf rennende reetjes.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten