Beflijster en dinsdagavondexcursie Bemmelse polder

Óf ik heb drie merels met een wit slabbetje om gezien, óf het waren drie doortrekkende beflijsters. (Ik denk het laatste.)

— Mars Gremmen (@MarsGremmen) 19 april 2016

Goed was dat, van die collegavogelares bij het Grote Grindgat. Niet, nadat we in een uur tijd steeds dichter naar elkaar toe vogelden, zeggen: 'Hé hallo, jij hier?' Maar gewoon erin knallen met 'Heb je ze al gezien? Ze zaten zonet nog in die struiken daar verderop!'. Als vanzelfsprekend ervan uitgaand dat ik ook op jacht naar de beflijster was. Die doortrekkende vogels zijn behoorlijk schuw en vlogen steeds in een wijde bocht om ons heen, om vervolgens een paar honderd meter verderop weer te landen. Zo'n anderhalf uur later kreeg ik ze echter behoorlijk aardig in beeld. Een soort stoere, energieke en krachtige versie van de merel. Met een wat meer getekende rug en een witte bef.

Wat doet een vader met een kinderwagen nu in het, met zo'n geval, lastig begaanbare Grindgat? Ach, daar komt de aap uit de mouw. Of, liever gezegd, de verrekijker uit de tas. En dat kind zich maar doodvervelen!

Tureluurtje.

Na dit middagje beflijstervogelen in het Grote Grindgat moest ik me nog haasten om op tijd te zijn voor het avondje excursievogelen in de Bemmelse polder. Leukste moment van die (nogal frisse) dinsdagavondexursie: de man die riep 'Dié jongen heeft de bever ontdekt!'. En daarbij verwees naar mij. 'Die jongen'! Ik ben van 1969! 
Die bever had ik ongeveer 0,4 seconden in beeld en hij liet daarna nog een glimpje van zichzelf zien aan een andere excursiedeelnemer. (Die sympathieke, roepende man.) Wat dat betreft was mijn eerdere ontdekking, een lekker gele kwikstaart die bij het hoofd van een paard landde, een groter succes. Die konden we allemaal uitgebreid bewonderen. Gróótste succes was echter de twee patrijsjes die een vrouwelijke deelnemer op een vouwfiets had gespot. (Die vrouw zat op de vouwfiets, bedoel ik. Niet de patrijzen.) Die beestjes hadden zich daar al een jaar niet meer laten zien. Leuke bonuswaarneming: twee grutto's in het weiland.

Eens kijken tot hoe dichtbij ik een dagpauwoog met m'n iPhone kan benaderen, voordat hij wegvliegt.

Potverdikkie, da's nog geen vijftien centimeter! (Jammer dat mijn schaduw ook zonodig in beeld moest.)

Mars' waarnemingen van vandaag.