Siberische braamsluiper [2]

E. maakt zijn fietsslot open, gooit zijn been over het zadel en dán horen we hem opeens uit het niets roepen. Terwijl het al zo goed als donker is. Er wordt een sprintje richting het geluid getrokken en E. graait het opnameapparaatje, dat hij de hele tijd had laten meedraaien om geen moment te missen, uit zijn jaszak. Achtervolgd door twee volwassen kerels vliegt het vogeltje van parkeerplaatskurkeikje naar parkeerplaatskurkeikje, om vervolgens in zijn slaapboom te eindigen. Daar zakt zijn 'tsjek tsjek'-roepje langzaam weg en valt de Siberische braamsluiper vermoedelijk zachtjes in slaap. Ondanks de fotoflitsen en enthousiaste kreetjes van de jarige en de zo goed als jarige mannen onder hem. 

Dat zeg ik nu wel. Síberische braamsluiper. Maar ik heb geen bontmutsje kunnen bekennen. En na het klakkeloos kopieeren van E.'s waarneming krijg ik ogenblikkelijk een mail van de Grote Vogelbazen met het verzoek wat DNA te overleggen. Want het zou net zo goed een Gelderse braamsluiper kunnen zijn. Wat ook bijzonder is omdat deze beestjes in het verre zuiden horen te zitten en niet in de sneeuw op een Nijmeegse parkeerplaats. Nou ja, vogeltje snel op 'onzeker' gezet en morgenvroeg maar wat poepjes zien te gaan krabben. Als half vogelend Nederland dat dan al niet aan het doen is. 

Wat is dat slecht voor je zelfvertrouwen trouwens! Meelopen met een oervogelaar. Alle geluiden horen ze twee keer zo snel als jij. Áls je het geluid al überhaupt hoort. En ik dacht dat ik goed was in vogels visueel ontdekken. Maar die wegvliegende havik in het nabijgelegen park had ik zonder E.'s waarschuwing nooit gezien. Gelukkig legde hij me daar een trucje voor uit. E. blééf kijken naar de hoog in de bomen opvliegende duiven, terwijl ik mijn blik alweer een andere richting had uitgeworpen. Opvliegende duiven kan namelijk 'opgepast een predator!' betekenen. Bij ganzen was dat trucje me al bekend, maar het geldt natuurlijk voor alle prooivogels. Wat leer ik toch een hoop op mijn oude dag! 

O ja, op de heenweg herkende ik de zang van twee puttertjes hoog in een boom. Midden in de stad! (Telkens weer zo blij als een kind als ik een vogelgeluid weet te determineren.)

Overigens, niet doorvertellen aan een echte vogelaar, dit is pas de tweede braamsluiper die ik in mijn leven heb gezien...

Lees hier het ware verhaal van vanavond.

En hier een leuk verslag door punkvogelaar R. (met foto's) van onze ochtendlijke Siberische braamsluiperzoektocht.